همشهری آنلاین- شهره کیانوشراد : برخی از هیئتهای سلسبیل قدمت طولانیتری دارند و برخی همنام، اما در دو محله فعالیت میکنند. هیئتهای چهارده معصوم(ع)، خامس آل عبا(ع)، احبابالحسین(ع)، ابوالفضل العباس(ع)، منتظران مهدی(عج)، جوادالائمه(ع)، انصارالحسین(ع) و غمخانه ابالفضل(ع) از هیئتهای قدیمی محله سلسبیل هستند که توسط اهالی محله اداره میشوند.
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
حاج ناصر پورمهر، از ساکنان قدیمی محله، میگوید: «قدمت هیئتهای خامس آل عبا(ع) و دشت کربلا و علی بنابیطالب(ع) که از قدیمیترین هیئتهای سلسبیل هستند به قبل از انقلاب اسلامی برمیگردد.» او ۸دهه از عمرش گذشته و از پیشکسوتان و مؤسس هیئت خامس آل عبا(ع) است.
پورمهر میگوید: «بسیاری از اعضا و بزرگانی که در پایهگذاری هیئتها نقش داشتند اکنون میان ما نیستند و از دنیا رفتهاند. حاج مرحوم واعظی از مداحان قدیمی بود که با شور و حال بسیار در وصف واقعه کربلا نوحهسرایی میکرد. در گذشته و قبل از انقلاب اسلامی برگزاری هیئت و عزاداریکردن در ایام محرم بهویژه در کوچه و خیابان به راحتی امروز نبود. ما باید از کلانتری محل مجوز میگرفتیم و یک مأمور کلانتری به محل میآمد تا بر فعالیت هیئت نظارت داشته باشد.»
سلسبیل دو هیئت با نام خامس آل عبا(ع) دارد. یکی از آنها که در مجاورت پل مرتضوی است و در تمام سال و هفتهای ۳مرتبه برنامه دارد، اما هیئت دیگر که در دهمتری گلکار و روبهروی کانون بازنشستگان است، فقط در ایام محرم برنامه دارد. حاجآقا پورمهر البته تأکید میکند که تعطیلی هیئت بهمعنای انجامندادن فعالیتهای خیرخواهانه نیست. ما به کمک خیران، هر ماه بستههای ارزاق یا بنهای خرید را برای کمک به مستمندان تهیه و توزیع میکنیم، اما برنامههای عزاداری هیئت فقط در ایام محرم برگزار میشود.»
مشارکت مردم در خرید تجهیزات هیئت
سید رسول امینی، از معتمدان محله سلسبیل، در باره قدیمیترین هیئتهای این محله میگوید: «هیئت سردار دشت کربلا، از قدیمیترین هیئتهای مذهبی غرب تهران است و هیئتهای دیگر از انشعابات این هیئت است. نام قدیم آن هیئت آل محمد(ص) بود و در گذشته داخل منازل بچههای محل برگزار میشد. هیئتها تجهیزات زیادی نداشتند و اگر میخواستیم وسیلهای بخریم همه مردم با کمکهای اندک مشارکت میکردند تا پول خرید یک وسیله تأمین شود.»
امینی در ادامه می گوید: «یادم هست یک شب در هیئت چهارده معصوم(ع) برای خرید یک علامت صحبت کردیم. ماجرا مربوط به سال ۱۳۵۸ است. با جمع شدن پول توانستیم از اصفهان یک علامت بخریم. آقای سیدرفیع حجازی برای خرید خیلی زحمت کشید. ۱۲۵هزار تومان پول علامت و با هزینه طلاکوب و... حدود ۲۰۰هزار تومان شد. روزی که علامت را به محل آوردیم از همه محلههای تهران به سلسبیل آمدند. برنامه این هیئت سالهاست در خانه ناصر محمدزاده، از اهالی محل، برگزار میشود.»