همشهری - محمد سرابی: سهم اتوبوسهای شهری از حمل و نقل عمومی آنقدر زیاد است که هر کمبودی در این زمینه نظم رفت و آمد عمومی را تحت تاثیر قرار میدهد.
کانادا
دانشجویان اتوبوسسوار
اتوبوسهای شهر تاندربِی در ایالت اونتاریو کانادا وسیله اصلی حمل و نقل برای دانشجویان دانشگاه لیکهید هستند. چند ماه قبل تاخیر حرکت این اتوبوسها باعث اعتراض دانشجویان شد. دانشجویان کارت بلیتها یک ساله میخرند و انتظار دارند که حمل و نقل عمومی مخصوصا در شرایط بد آب و هوایی منظم باشد. زمانبندی حرکت اتوبوسها پشت سرهم است و اگر یکی از آنها تاخیر داشته باشد، مسافر باید زمان زیادی منتظر رسیدن سرویس بعدی شود. در برخی نقاط حاشیه شهر، مسیری که طی کردن آن با خودرو سواری ۱۰ دقیقه زمان میبرد، در نتیجه این تاخیرها تا ۴۵ دقیقه طول میکشد. ۱۶ خط اتوبوسرانی و ۸۰۰ ایستگاه در این شهر وجود دارد اما شکل و تعداد سرپناهها برای انتظارکشیدن مسافران کافی نیست. از طرف دیگر دانشجویان تقاضا کردهاند که وقتی یک اتوبوس با تاخیر حرکت میکند، اتوبوسهای دیگر که باید در ایستگاههای تبادلی مسافران را تحویل بگیرند هم منتظر رسیدن مسافران بمانند اما مدیران شبکه اتوبوسرانی میگویند این کار ممکن نیست.
آمریکا
کمبود اتوبوس از ۱۹ سال قبل
تاخیر در حرکت اتوبوسهای شهر نیواورلئان دردسرهای زیادی برای مسافران کمدرآمد ایجاد کرده است ولی دلیلی که مسئولان اتوبوسرانی این شهر برای تاخیر اعلام میکنند مربوط به اتفاقی است که ۱۹ سال قبل رخ داد! در سال ۲۰۰۵ طوفان کاترینا باعث شد که این شهر در آب غرق شود و در بین خسارتها فراوانی که وارد شد، ۲۰۰ دستگاه اتوبوس شهری از بین رفت و بقیه هم خراب شدند. ناوگان اتوبوسرانی شهر از آن زمان جایگاه خود را دربین شهروندان از دست داد و با وجود گذشت ۲ دهه هنوز هم این مشکل ادامه دارد. فرسودگی و خرابی اتوبوسها باعث شده است فاصله بین اتوبوسها که باید هر نیم ساعت یکبار باشد به یک ساعت هم برسد. الان شهرداری نیواورلئان حدود ۱۴۰ اتوبوس در اختیار دارد که هر روز نزدیک ۸۰ دستگاه آن در حرکت هستند اما برای خدمات رسانی به مسافران مخصوصا در فصل گرم به اتوبوسهای جدید نیاز دارد.
آلمان
رانندهها فرصت استراحت ندارند
رانندههای اتوبوس در برلین دلیل تاخیر در حرکت این اتوبوسها را برنامهریزی زمانی شبکه اتوبوسرانی میدانند. اتوبوسهای زردرنگ بیویجی که ناوگان اصلی حمل و نقل عمومی در این شهر هستند در انتهای خط فقط ۴ دقیقه برای دورزدن و برگشتن به مسیر حرکت فرصت دارند در حالی که رانندهها میگویند این زمان باید حداقل ۱۰ دقیقه باشد تا راننده بتواند زمان اندکی استراحت کند و آماده سرویس بعدی شود. فاصله بین شیفتهای کاری رانندهها هم ۱۱ ساعت است که با توجه به رفت و آمد آنها از خانه به پایانههای اول و آخر خطوط کافی نیست. فشار وارد شده بر رانندهها باعث کاهش سرعت اتوبوسها و در نتیجه تاخیر در حرکت آنها میشود. بی وی جی با استخدام رانندههای بیشتر و اتوبوسهای بیشتر قصد دارد این مشکل را رفع کند اما اتحادیههای حمل و نقل عقیده دارند که با شرایط کاری بهتر میتوان بهرهوری بیشتری به دست آورد.
هند
۵۰۰ خط با تاخیر
تا مدتی قبل اتوبوسهای بیایاستی شهر بمبئی، مطمئنترین وسیله حمل و نقل عمومی برای شهرنشینان بودند اما تاخیرهای پشت سرهم این اتوبوسها حالا به نیم ساعت هم میرسد. این اتوبوسها در ۵۰۰ خط حرکت میکردند و بین ۵ تا ۱۰ دقیقه تاخیر داشتند در نتیجه جمعیت بسیار زیادی که بیشتر کارگران بودند سوار بر آنها جابهجا میشدند. نشانگرهای دیجیتال رسیدن اتوبوس هم در بعضی ایستگاهها هم قطع هم شدهاند و مسافران نمیدانند که چقدر باید منتظر بمانند. برای رفع مشکل باید تعداد اتوبوسها دوبرابر شود و از ۳ هزار به ۶ هزار دستگاه برسد. وقتی تاخیر به ۴۵ دقیقه و یک ساعت میرسد، مسافران باید راه دیگری برای رسیدن به مقصد پیدا کنند اما کرایه تاکسیها گران است. بعضی از مسافران سعی میکنند با عوض کردن خط و دورزدن مسیری که تاخیر دارد به مقصد برسند.
بیشتر بخوانید: خودروسازی برقی، حملونقل عمومی چین را عوض کرد | کدام کشورها اتوبوس برقی از چین خریدند؟