نور و روشنایی در جهان، همیشه نماد آگاهی و شعور و شادی بوده است و از دیرباز، مردمان کشورهای گوناگون برای اینکه شادی خود را نشان دهند، دست به دامن نورها می‌شدند و چراغ و چراغانی، وسیله‌ای می‌شد برای بیان شادی دلشان!

همشهری آنلاین - سیدسروش طباطبایی‌پور: و حالا و از اوایل ‌ماه گذشته میلادی، برخی شهرهای جنوب ایتالیا، برای بزرگداشت قدیس حامی سانتا دومنیکا، شهرهای خود را چراغانی کردند، اما چراغانی به سبک نیاکان خود در قرن ۱۷میلادی!

بیش‌تر بخوانید:

آتشفشان اِتنا دوباره از خواب بیدار شد!

ایتالیایی‌های قرن هفدهمی، در آن روزگار، سازه‌های بزرگی می‌ساختند و با کاغذهای رنگی و طناب، چراغ‌های نفتی و شمع‌های روشن را به آنها متصل می‌کردند و این گونه در شهر نورافشانی می‌کردند و آن را آذین می‌بستند.

در این روزگار هم مردمان جنوب ایتالیا، به سبک استادان رنسانس، بناهای چوبی عظیمی که گاه به ۴۰متر هم می‌رسد، می‌سازند و آنها را با چراغ‌های کم‌مصرف و رنگی، آنقدر می‌پوشانند که گاه این سازه‌ها، شبیه سازه‌های شیشه‌ای به‌نظر می‌رسند؛ سازه‌هایی با ورودی‌هایی محرابی‌شکل و با طاق‌های قوس‌دار و پنجره‌های گلدار و سقف‌های گنبدی‌شکل!

بد نیست بدانید به تازگی این کشور، سنت چراغانی خود را به روش نیاکانش، به‌عنوان میراث ناملموس در سازمان جهانی یونسکو به ثبت رسانده است.