همشهری‌آنلاین - بهروز رسایلی
مساوی با ذوب‌آهن قاعدتا نتیجه‌ای نبود که پرسپولیسی‌ها در شروع فصل جدید منتظر آن باشند. مدافع عنوان قهرمانی که با تغییرات زیادی پا به فصل جدید گذاشته، برای تقویت روحیه و ادامه امیدوارکننده‌تر مسیر، نیاز داشت گام اول را با پیروزی بردارد اما این اتفاق رخ نداد و آنها به کسب یک امتیاز قناعت کردند. چند نکته کلی در مورد نخستین نمایش سرخپوشان در فصل جدید بخوانید.
طبیعتا نخستین کلمه‌ای که اینطور مواقع مورد استفاده قرار می‌گیرد، «زمان» است. پرسپولیس در فصل جدید با تغییرات زیادی مواجه شده که اصلی‌ترین آنها حضور یک کادرفنی جدید است. این تیم حالا یک مربی اسپانیایی دارد که برای نخستین‌بار بازیکنان، زمین‌ها، تیم‌ها و در کل همه‌چیز فوتبال ایران را می‌بیند و کمی باید زمان بگذرد تا عیار کارش مشخص شود. تیم او در گام نخست با یک گل زودهنگام مقابل ذوب‌آهن غافلگیر شد اما به هر حال به بازی برگشت، کار را به تساوی کشاند و موقعیت‌هایی هم ساخت که می‌توانست منجر به یک پیروزی حداقلی شود. همه اینها به‌معنای تأیید گاریدو نیست. اصل مطلب فقط این است که تا هفته‌ها نباید و نمی‌شود عملکرد او را قضاوت کرد. بردباری سخت است اما جز این چاره‌ای وجود ندارد.
کلیدواژه دوم «زمین» است. مرثیه غالب این هفته‌ها، نبود ورزشگاه استاندارد در تهران بود که منجر به میزبانی پرسپولیس از ذوب‌آهن در اراک شد. تأسف‌آور اما این است که حتی همین زمین هم چمن همواری نداشت و ۲تیم را آزار داد. شاید اینطور به‌نظر نرسد اما حیاتی‌ترین نکته برای پرسپولیس باید تعیین تکلیف زمین مسابقه باشد. آنها قبل از اینکه دنبال دفاع چپ و علی قلی‌زاده و... باشند، باید زمینی بیابند که توپ روی آن پله نشود و همین بازیکنان فعلی بتوانند در آن راحت بازی کنند. سبک بازی سرخپوشان طوری است که نیاز به زمین هموار دارند. شاید حتی برای آنها مفیدتر باشد در ورزشگاه دستگردی بدون حضور تماشاگر به مصاف حریفان بروند؛ به این ترتیب اگرچه مزیت حمایت هواداران را از دست می‌دهند اما دست‌کم زمینی در اختیار دارند که بازیکنان روی آن می‌توانند ۴پاس سالم به هم بدهند.
پرسپولیس در اراک تعدادی از بازیکنان اصلی‌اش را در اختیار نداشت و شاید انتظار برود این تیم برای هفته‌های آینده ۴۰ تا ۵۰ درصد تقویت شود. موضوع، خیلی بستگی به تفکرات گاریدو دارد. در نگاه اول این انتظار وجود دارد که بازیکنانی مثل مرتضی پورعلی‌گنجی، یاسین سلمانی، اوستون اورونوف و امید عالیشاه فیکس باشند. عالیشاه که برای این بازی مصدوم بود و داستان روشن است، اما بقیه نفرات به صلاحدید کادرفنی در ترکیب اصلی قرار نگرفتند. اگر در مورد استفاده از آنها نوعی ملاحظه‌کاری در میان است که هیچ اما اگر در تفکرات گاریدو جایی ندارند، موضوع نگران‌کننده خواهد شد.
درنهایت اینکه تبعات اهمال در خرید مدافع چپ، خودش را زودتر از حد انتظار نشان داد. گاریدو به ناچار از امیری در این پست استفاده کرد که هم سن او برای بازی در این منطقه زیادی بالاست و هم حبس وحید در دفاع، تیم را از خواص هجومی این بازیکن محروم می‌کند. در دقایق پایانی هم گاریدو ناچار شد ایوب‌العملود را به‌سمت چپ منتقل کند؛ بازیکنی که در پست خودش هم روز درخشانی نداشت.