همشهری آنلاین - مجید جباری: جنگل‌های زاگرس با در برگیری ۱۱ استان کشور یکی از ارزشمندترین رویشگاه‌های گیاهی جهان به شمار می رود. بزرگ‌ترین رودخانه‌های ایران همچون کارون، کرخه، زهره، کر، دز و حتی زرینه‌رود و سفیدرود از جنگل‌های زاگرس سرچشمه می‌گیرند. سفیدرود که سرچشمه‌اش از استان کردستان است، با عبور از استان گیلان بیش از ۲۰۰ هزار هکتار از شالیزارهای این استان را آبیاری می‌کند. ۵۰ درصد برق ایران از نیروگاه‌های برقابی سدهایی تولید می‌شود که در مسیر رودخانه‌های بزرگی همچون کارون، کرخه و دز احداث شده است. جنگل‌های زاگرس حجم بالایی از گرد و غباری را که از عراق، عربستان و سوریه به سمت ایران می‌آیند، کنترل می‌کند. با این وجود اما جنگل‌های زاگرس با مشکلات بزرگی مواجه است و مهم‌ترین آن، زادآوری صفر درختان بلوط و حرکت زاگرس به سمت پیری است. مهم‌ترین دلیل آن هم چرای بی‌رویه دام، تولید زغال از درخت بلوط و تغییرات اقلیمی است.
نجات زاگرس با کمک مردم محلی
یک کارشناس محیط زیست درباره ناحیه رویشی زاگرس گفت:یکی از مشکلاتی که در حوزه جنگل‌های زاگرس وجود دارد، عدم آگاهی نسبت به ثروت بزرگی است که در این ناحیه وسیع جنگلی وجود دارد؛ به همین دلیل هیچ وقت طرح جامع و کارآمدی برای احیای زاگرس اندیشیده نشده و به اجرا درنیامده است.
یوسف مرادی در گفت‌وگو با همشهری آنلاین ادامه داد:نجات زاگرس و درختان ارزشمند بلوط نیازمند عزم ملی است که خوشبختانه هفته گذشته معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور با صدور حکمی، «فرخ مسجدی» را به عنوان «نماینده ویژه رئیس سازمان در حفظ و احیای جنگل‌های زاگرس» منصوب کرد. این موضوع نشان‌دهنده این است که بخشی از کشور نگران از دست رفتن زاگرس است.
مرادی با بیان اینکه برای نجات زاگرس باید جوامع محلی را در طرح‌های مختلف احیای جنگل مشارکت داد، گفت:اگر منفعت مردم زاگرس‌نشین را به صورت صحیح در جنگل قرار دهیم، جامعه محلی در حفظ جنگل کمک می‌کند. علاقه مردم محلی و زاگرس‌نشینان به درخت بلوط نیز موضوعی است که احیای این رویشگاه حیاتی را که ضامن بقای آب و خاک و هوای ایران است، سرعت می‌بخشد.