این اندازهگیری با دستگاههای ثقل سنج نسبی به صورت رفت و برگشت بین پنج ایستگاه کوهنوردی از پائین‌ترین آنها بنام «گوسفندسرا» تا بالاترین ارتفاع قله در مدت پنج روز انجام گرفت.
علاوه بر اندازهگیری ثقل، موقعیت دقیق محل ایستگاهها نیز با سیستم موقعیت جهانی (GPS) اندازهگیری شد.
دکتر یحیی جمهور از کارشناسان نقشه‌برداری زمینی گفت: مقدار ثقل در قله دماوند، به عنوان مرتفع‌ترین نقطه ایران، دارای کمترین مقدار است که آگاهی از آن، اهمیت بسزایی در ژئودزی، مهندسی نقشه‌برداری و به ویژه در محاسبات مربوط به تعیین سطح مبنای ارتفاعی دارد.
از کاربردهای دیگر اندازهگیری مقدار ثقل در قله دماوند، واسطه‌یابی ثقل به منظور پیش‌بینی در مناطق غیرقابل دسترس در سطح کشور است. همچنین این نوع اندازه‌گیری‌ها، نقش مهمی در مطالعات ایزوستازی پوسته زمین دارد که متأسفانه تا به حال توجه جدی به آن نمی‌شده است.
اعضای گروه متخصص اعزامی به قله دماوند همچنین آماده شده‌اند تا طی یک صعود دیگر، ارتفاع این قله را از طریق مثلثاتی اندازهگیری کنند. این محاسبات در تعیین سطح مبنای ارتفاعی به عنوان نقطه کنترل، مورد استفاده قرار می‌گیرد.