تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۴۰۳ - ۰۹:۳۰

آتش جنگ که شعله‌ور شد، مردم از همان روزهای اول به‌صورت خودجوش دست به کار شدندتا هر کسی به نوبه خود برای دفاع از آب و خاک و تمامیت ارضی کشور سهمش را ادا کند. پایگاه مقداد در میدان جمهوری، یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین پایگاه‌های پشتیبانی مردمی و اعزام نیرو به جبهه در غرب و حتی در کل تهران بود.

همشهری آنلاین- بهاره خسروی : سید احمد معصومی‌نژاد، مستندساز جنگ، درباره فعالیت های پایگاه مقداد در دوران جنگ تحمیلی می‌گوید: «وقتی جنگ شروع شد، هنوز سپاه و بسیج مثل امروز شکل نگرفته بود و بیشتر مناطق و محله‌ها درگیر شکل‌گیری گروه‌های مردمی و پشتیبانی بودند. آن زمان ساختمان ستادی پایگاه مقداد با وجود اینکه تنها یک ساختمان چندطبقه در میدان جمهوری اسلامی تهران بود، اما فعالیت‌هایش از نظر وسعت محیط پیرامونی یک‌سوم تهران را در بر می‌گرفت و بسیاری از نقاط حیاتی، امنیتی و فرهنگی مانند ریاست جمهوری، ساختمان سابق مجلس شورای اسلامی و ساختمان قوه قضائیه تا فرودگاه، نماز جمعه و بیشتر وزارتخانه‌ها و کارخانه‌ها و بیمارستان‌ها، هتل‌ها، مراکز علمی و تجاری در محیط استحفاظی پایگاه مقداد بود. این پایگاه حدود سال‌های ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۲ در غرب تهران که آن زمان منطقه ۲ تهران محسوب می‌شد، فعالیت‌هایش را شروع کرد. نکته جالب ماجرا اینجا بود که فضای ساختمان مقداد آپارتمانی بود و از آنجا که حیاط نداشت بیشتر کارهای پشتیبانی در محوطه پیاده‌رو و میدان جمهوری انجام می‌شد.»

خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید

به گفته معصومی‌نژاد، در پایگاه مقداد که از معروف‌ترین پایگاه‌های پشتیبانی و اعزام نیروی تهران محسوب می‌شد فعالیت‌های زیاد از جمله تهیه و بسته‌بندی غذا، لباس، پتو و... انجام می‌گرفت و حتی بسیاری از کارهای بهسازی و تعمیر لوازم مورد نیاز رزمندگان مانند دوخت‌ودوز لباس ها در همین پایگاه انجام می‌شد. معمولاً کار ثبت سفارش برای جبهه، مقدمات و برنامه‌ریزی برای آموزش نیروها و... و. در همین پایگاه مقداد صورت می‌گرفت.

این مستندساز در بخش دیگر صحبت‌هایش به خاطرات شفاهی بسیاری از اهالی و بزرگانی که در روزهای جنگ در این پایگاه فعالیت می‌کردند، گریزی می‌زند و می‌گوید: «در روزهای جنگ تا چند متر پیاده‌روهای اطراف پایگاه را داربست و چادر زده بودند و بین رزمندگان در حال اعزام، اقلام مورد نیازشان را توزیع می‌کردند و یکی از اقلام لباس فرم جنگ بود.»