به گزارش همشهری آنلاین اغلب شرکت‌کنندگان در کارآزمایی‌های بالینی که سماگلوتاید (ویگووی) یا تیرزپتاید (زپ‌باند) دریافت می‌کنند، به طور میانگین ۱۵ تا ۲۲ درصد وزنشان را از دست می‌دهند- این مقدار ممکن است در برخی از افراد تا ۲۵ کیلوگرم کاهش وزن برسد.
اما حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد افراد در این کارآزمایی‌ها «غیر پاسخ‌دهنده»» هستند، یعنی کمتر از ۵ درصد از وزنشان را از دست می‌دهند.
اکنون میلیون‌ها نفر این داروها را مصرف کرده‌اند، کارشناسان می‌گویند تا ۲۰ درصد بیماران – از هر پنج نفر یک نفر - ممکن است به این داروها پاسخ ندهند. پزشکان هشدار می‌دهند که بیماران مشتاق نباید انتظار داشته باشند که این داروها در همه افراد تأثیر مشابهی داشته باشند.
این داروها با نام آگونیست‌های گیرنده GLP-1 شناخته می‌شوند، زیرا اثر هورمونی را در بدن به نام «پپتید شبه گلوکاگونی- یک» (GLP-1) تقلید می‌کنند.
عواملی که بر پاسخ به این داروها تاثیر می‌گذارند
ژنتیک، هورمون‌ها و تنوع در چگونگی تنظیم انرژی بوسیله مغز می‌توانند بر وزن و نیز پاسخ فرد به این داروها تأثیر داشته باشند. بیماری‌هایی مانند قطع تنفس یا آپنه حین خواب و نیز برخی از داروهای رایج مانند داروهای ضدافسردگی، داروهای استروئیدی یا کورتونی و داروهای ضدبارداری می‌توانند از کاهش وزن جلوگیری کنند.
کارشناسان می‌گویند چاقی از مغز منشأ می‌گیرد و اختلال کارکردی که باعث آن می‌شود ممکن است از بیماری به بیمار دیگر متفاوت باشد.
با وجود این هشدارها، بسیاری از بیماران هنگامی با وجود تزریق‌های هفتگی این داروها، وزنشان کاهش نمی‌یابد، احساس ناامیدی می‌کنند. می‌توانند از کاهش وزن جلوگیری کند،
این داروها معمولاً همراه با تغییر رفتار غذایی و شیوه زندگی تجویز می‌شوند و معمولاً در طول چند هفته مشخص می‌شود که آیا کسی به این داروها پاسخ می‌دهد یا خیر. کاهش وزن معمولاً بلافاصله شروع می‌شود و با افزایش دوز ادامه می‌یابد.
اما کاهش وزن در برخی از بیماران رخ نمی‌دهد. عوارض جانبی مانند تهوع، استفراغ و اسهال برخی دیگر از بیماران را مجبور می‌کند که داروها قطع کنند. در چنین شرایطی، بیمارانی که برای کاهش وزن روی این داروهای جدید حساب می‌کردند، ممکن است فکر کنند نمی‌توانند از این داروها استفاده کنند.
برای بیمارانی که لاغر نمی‌شوند، راه‌های دیگری وجود دارد
اما ممکن است این بیماران که به سماگلوتاید پاسخ نداده‌اند، به داروی دیگری از این گروه مانند تیرزپتاید پاسخ دهند که هم اثر GLP-1 (پپتید شبه‌گلوکاگونی-یک) و هم اثر GIP (پلی‌پپتید مهاری معده) را تقلید می‌کند.
از طرف دیگر، برخی از افراد چاق به داروهای قدیمی‌تر ضد چاقی به خوبی پاسخ می‌دهند. تغییر رژیم غذایی، ورزش، خواب و عادات استرس نیز می‌توانند اثرات عمده‌ای داشته باشند.
کارشناسان می‌گویند درمان چاقی را باید پزشک آموزش‌دیده در این زمینه انجام دهد و اوست که تشخیص می‌دهد کدام دارو مؤثر است یا نیست.
به گفته آنها چاقی یک بیماری پیچیده است که واقعاً نیاز به درمانی بسیار جامع دارد.
منبع: آسوشیتدپرس