همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی: شکل و شمایل کوه‌های دوشاخ در شمال غرب تهران باعث شده تا نام «دوشاخ» را برای این ارتفاعات انتخاب کنند. چون تصویر سنگ‌ها، دورنمایی از شکل دوشاخ را در ذهن افراد تداعی می‌کرد، افراد محلی از این ویژگی استفاده کردند و به مرور این نام در میان اهالی و کوهنوردها جا افتاد.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
بهمن حاج هاشمی از کوهنوردان پیشکسوت و فعال محیط زیست درباره ریشه نامگذاری کوه‌ها توضیحاتی خواندنی و شنیدنی دارد: «از قدیم‌الایام اهالی پیرامون کوه‌ها در نامگذاری کوه‌ها نقش پررنگی داشتند. آنها با توجه به فرهنگ خود و محل سکونتشان، از عناوین جالبی برای نامگذاری کوه‌ها استفاده می‌کردند.
هاشمی درباره هویت تاریخی این کوه می‌گوید: «نام این کوه صرفاً به خاطر یک فرورفتگی و دو برآمدگی نزدیک قله که از دور شبیه به شاخ بز کوهی به نظر می‌آید «دوشاخ» خوانده شده است. قله دوشاخ با ارتفاع ۳۰۲۷ در رشته کوه البرز مرکزی و در شمال تهران، بین قله‌های چین‌کلاغ و سیاه‌سنگ واقع شده و یک دسترسی هم از انتهای سعادت‌آباد دارد که اهالی آنجا به طرف قله‌های چین‌کلاغ و از آن طرف هم به طرف قله‌های سیاه‌سنگ می‌روند. در نقشه‌های کوه‌شناسی هم این قله به همین اسم ثبت شده است. در غرب این قله، دره فرحزاد و در شرق آن دره درکه قرار دارد.»
برای صعود به قله دوشاخ سه مسیر اصلی وجود دارد که هر یک دارای ویژگی‌ها و چالش‌های خاص خود است. مسیر جنوبی از شهرک بام تهران و بوعلی، مسیر دره درکه و یال پالیسا و مسیر گردنه کارا از فرحزاد و یونجه‌زار، اما آسانترین مسیر برای صعود به قله دوشاخ از شهرک بام تهران و دره بیدستان شروع می‌شود. همچنین گونه‌های مختلف گیاهی از جمله شقایق، گلایول وحشی، علف چای و رز وحشی در این محدوده زیبایی این قله را دوچندان می‌کند.