تجربه ما از خشم براساس تجربیات دوران کودکی ما متفاوت است. برخی از والدین ممکن است در محیط‌هایی بزرگ شده باشند که در آن‌ها بزرگسالان تمایل به فوران خشم خود را داشتند یا برعکس کاملا از نشان دادن آن اجتناب می‌کردند. این پیشینه بر نحوه برخورد والدین با خشم فرزندانشان تأثیر می‌گذارد.

به گزارش همشهری آنلاین، خشم یکی از تأثیرگذارترین و پیچیده‌ترین احساسات انسانی است و هنگام برخورد با کودکان خردسالی که توانایی بیان و ابراز متعادل آن را ندارند، این چالش افزایش می‌یابد. والدین ممکن است خود را با موقعیت‌های دشواری مانند عصبانیت کودک سه ساله‌ای که با اخم و صدای عصبانی رنجش خود را نشان می‌دهد مواجه شوند. اگرچه این رفتار ممکن است ناراحت کننده به نظر برسد؛ اما نمایانگر گامی مثبت در جهت یادگیری کودک برای ابراز احساسات خود بدون آسیب رساندن به خود یا دیگران است.

چرا آموزش مدیریت خشم دشوار است؟

تجربه ما از خشم براساس تجربیات دوران کودکی ما متفاوت است. برخی از والدین ممکن است در محیط‌هایی بزرگ شده باشند که در آن‌ها بزرگسالان تمایل به فوران خشم خود را داشتند یا برعکس کاملا از نشان دادن آن اجتناب می‌کردند. این پیشینه بر نحوه برخورد والدین با خشم فرزندانشان تأثیر می‌گذارد و باعث می‌شود هنگام رویارویی با این احساس در فرزندانشان احساس ناراحتی کنند.

با این حال، درک اینکه خشم یک احساس طبیعی است، به تغییر این بینش کمک می‌کند. با درک این موضوع که خشم نباید سرکوب شود یا فوران کند، والدین می‌توانند به فرزندان خود بیاموزند که چگونه آن را بپذیرند و به روش‌های سالم آن را حل و فصل کند.

خشم و رشد مغز کودکان

مغز کودکان خردسال قادر به تجربه احساسات نیرومندی است؛ اما هنوز مهارت‌های لازم برای کنترل آن‌ها را توسعه نداده است. کودک خشمگین اغلب در بیان احساسات خود به وسیله کلمات مشکل دارد. این مسئله به علت تکامل نیافتگی بخش‌هایی از مغز است که مسئول خود مراقبتی و بیان می‌باشد.

چگونه به کودک خود کمک کنید؟

۱- تنظیم هیجانی مشترک

هنگامی که کودک احساسات شدیدی مانند خشم را تجربه می‌کند، برای آرام کردن بدن و ذهن خود به کمک بزرگسالان نیاز دارد. این کار را می‌توان از طریق آرام سازی فیزیکی (مانند نشستن در کنار کودک یا گرفتن دست او) و برقراری ارتباط کلامی آرام به دست آورد. به عنوان مثال، می‌توانید دست کودک خود را روی قلب او قرار دهید تا او را تشویق کنید سرعت ضربان قلب خود را ملاحظه و آن را آرام کند.

۲- پذیرش خشم به عنوان یک احساس موجه

به کودک خود نشان دهید که عصبانیت یک احساس عادی و قابل قبول است. می‌توانید بگویید: «می‌بینم که عصبانی هستی؛ زیرا به آنچه می‌خواستی نرسیدی و این سخت است». این کار این احساس را نزد او تقویت می‌کند که شما احساسات او را درک می‌کنید. این مسئله باعث می‌شود او راحت‌تر از آن احساسات عبور کند.

۳. آموزش راهبردهای بیان سالم

هنگامی که کودک آرام شد، او را تشویق کنید تا احساسی را که تجربه کرده توصیف کند و اینکه چگونه بر آن احساس غلبه کرده است. این کار می‌تواند از طریق نقاشی یا کلمات ساده متناسب با سن او باشد؛ مانند: «من عصبانی بودم؛ زیرا آن اسباب بازی را می‌خواستم».

نتایج اثبات شده

پژوهش‌ها نشان می‌دهد که آموزش خودتنظیمی احساسات از سنین پایین به کودکان تأثیر مثبتی بر سلامت روانی و اجتماعی آن‌ها دارد. یک پژوهش منتشر شده در مجله «روانشناسی رشد» نشان داد کودکانی که یاد می گیرند احساسات خود را مدیریت کنند، مهارت‌های بهتری برای حل مسئله بدست می‌آورند و مشکلات رفتاری کمتری در آینده دارند.

رسیدگی به خشم کودک نه تنها یک چالش بلکه فرصتی برای رشد مهارت‌های هیجانی او است. از طریق پذیرش خشم به عنوان یک هیجان طبیعی و آموزش روش‌های سالم به کودکان برای ابراز آن، می‌توان آن‌ها را آماده کرد تا با اعتماد به نفس احساسات خود را مدیریت کنند. الگوی مثبتی برای فرزندتان باشید و فراموش نکنید که کودکان با تماشای شما زمانی که با آرامش و متانت احساسات خود را مدیریت می‌کنید، بهتر یاد می‌گیرند. صبور باشید. توسعه مهارت‌های کنترل هیجان‌ها یک سفر طولانی است؛ اما ثمره آن ارزش تلاش را دارد.

منبع: ایسنا