۱۹۲ میلیارد دلار از آن برای مصارف بودجه عمومی کشور (یعنی ۶۷ درصد آن) و حدود ۳۱ میلیارد دلار نیز برای تأمین سهم شرکت ملی نفت از کل ارزش نفت برداشت شده و اعطای تسهیلات به بخش خصوصی حدود ۱۲میلیارد دلار بوده است.
درباره حساب ذخیره ارزی، به نمونه‌ای از نبود اطلاعات دقیق اشاره شده است؛ «وجوه مرتبط با بازپرداخت تسهیلات اعطایی و سود دریافتی تسهیلات به حساب صندوق ذخیره ارزی واریز شده است اما چون آمار کمی در مورد میزان تسهیلات در اختیار نداریم، امکان ارزیابی دقیق وجود ندارد.» این در حالی است که تخصیص حداکثر ۵۰ درصد وجوه حساب ذخیره ارزی به طرح‌های تولیدی در بخش غیردولتی از اهداف برنامه چهارم توسعه بوده است.
وابستگی بودجه به نفت
براساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، وابستگی بودجه به نفت (شامل: سود سهام دولت، مالیات عملکرد نفت، استفاده از حساب ذخیره ارزی، منابع حاصل از صادرات نفت خام برای معاوضه فراورده و همچنین منابع سود سهام و مالیات معوقه شرکت نفت و تفاوت یارانه انرژی پرداختی از حساب ذخیره ارزی) در سال ۱۳۸۴ حدود 4/68درصد بوده که در سال 1385 به 2/70درصد رسیده و در سال‌های 1386 و 1387 به‌ترتیب 3/61 و 3/68درصد بوده است.
ارزیابی عملکرد ممکن نیست
مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، در عین حال ارزیابی عملکرد برنامه 5ساله چهارم توسعه را به‌علت عدم‌ارائه اطلاعات دقیق از سوی دولت، دشوار خواند.
مرکز پژوهش‌های مجلس، نتیجه بررسی‌های خود را که حاصل مقایسه گزارش‌های اقتصادی سال‌های 1384، 1385 و 1386 با اهداف برنامه چهارم توسعه است اینگونه توصیف کرده که میزان دستیابی به هدف در اکثر مواد برنامه چهارم غیرقابل ارزیابی است و این امر از عدم‌ارائه اطلاعات در گزارش‌های اقتصادی و ارائه اطلاعات کلی که اثر آنها بر هدف مدنظر مواد (شامل بندها) مبهم است، ناشی می‌شود.
در جداول مقایسه‌ای که مرکز پژوهش‌های مجلس برای ارزیابی تحقق اهداف مواد مختلف برنامه چهارم توسعه منتشر کرده، اکثر مواد و بندهای برنامه چهارم را به‌دلیل نبود اطلاعات کافی، غیرقابل ارزیابی خوانده است. در بیشتر موارد مرکز پژوهش‌ها به‌علت آنکه «هیچ گزارشی ارائه نشده»، از «امکان‌پذیر نبودن ارزیابی» خبر داده است.