مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی، در بخش‌های متفاوتی از نشست خبری‌اش بر این نکته تأکید کرده که سازمان متبوعش با مشکل نقدینگی روبه‌روست و پول ندارد.
بدهی این سازمان به مراکز درمانی طرف قرارداد نیز یکی دیگر از نشانه‌هایی است که مدیرعامل به‌عنوان شاهدی بر کمبود نقدینگی اعلام کرد و توضیح داد با توجه به کسری بودجه، فاصله پرداخت بدهی‌های سازمان به مراکز درمانی طرف قرارداد به 5- 6ماه رسیده است در حالی که حداکثر این فاصله زمانی می‌بایست 3ماه باشد، اما سازمان تأمین اجتماعی در شرایط کنونی توانسته است این بدهی را تا پایان دی‌ماه پارسال پرداخت کند.
به گفته علی ذبیحی، پرداخت افزایش حقوق بازنشستگان نیز یکی دیگر از چالش‌های پیش روی این سازمان است که درصورت عدم‌تأمین نقدینگی حل نخواهد شد. او درباره اقدامات انجام‌شده برای حل این مشکل گفت: 2هفته پیش مشکل کمبود نقدینگی برای پرداخت افزایش حقوق بازنشستگان را به وزارت رفاه گزارش داده‌ایم ولی هنوز جوابی در این‌باره دریافت نکرده‌ایم.
بخش درمان نیز با همین مشکلات روبه‌روست. از آنجا که درمان رایگان سازمان تأمین اجتماعی از سوی بیمه‌شدگان با استقبال خوبی روبه‌روست و معمولا ظرفیت درمانی سازمان تأمین اجتماعی در بخش ملکی همیشه تکمیل است، یکی از بهترین خدماتی که مردم از این سازمان انتظار دارند توسعه درمان رایگان است،
اما سازمان تأمین اجتماعی به گفته مدیرعاملش توان توسعه خدمات درمانی رایگان را در مراکز درمانی ملکی‌اش ندارد و از این پس بیمه‌شدگان در مراجعه به این مراکز باید فرانشیز پرداخت کنند و درمان رایگان را به فراموشی بسپرند.
ذبیحی در پاسخ به اینکه درمان رایگان چه جایگاهی در اولویت‌بندی ارائه خدمات از سوی سازمان به بیمه‌شدگان دارد، گفت: هزینه‌های درمانی سازمان بسیار بالاست و تأمین این هزینه‌ها در شرایط کنونی با توجه به کسری بودجه سازمان امکان‌پذیر نیست.
شستا سودده است
نمایندگان مجلس بر این عقیده‌اند که شرکت سرمایه‌گذاری سازمان تأمین اجتماعی(شستا) فعالیت مالی شفاف و روشنی ندارد و برخی کارخانه‌های تحت مدیریت این شرکت نه‌تنها سودده نیستند که زیان‌ده‌‌اند،
اما ذبیحی این نکته را قبول ندارد و برای اثبات ادعایش به سود سال گذشته شستا اشاره کرد: در سال 88-87 سود شستا 1050 میلیارد تومان بوده و تمامی شرکت‌ها سودآور بوده‌اند و هیچ‌یک از شرکت‌های تحت مدیریت شستا زیان‌ده نبوده‌اند. اما او تأکید می‌کند این سود پاسخگوی هزینه‌های سازمان تأمین اجتماعی نیست و از آنجا که شرکت‌ها بخشی از این سود را صرف توسعه و بهسازی و گسترش کارشان می‌کنند، تمامی این سود در اختیار سازمان تأمین اجتماعی قرار نمی‌گیرد.
سرنوشت بیمه شدگان
بزرگ‌ترین سازمان بیمه‌ای کشور به گفته مدیرعاملش با مشکلات بزرگ مالی روبه‌روست و طلب 20میلیارد تومانی‌اش را هم نمی‌تواند از دولت وصول کند. به‌نظر می‌رسد در این شرایط سازمان تأمین اجتماعی سراشیبی خطرناکی را پشت سر می‌گذارد.
اگر اعتماد بیمه‌پردازان در این بحبوحه از سازمان سلب شود یا رقیب جدیدی پا به میدان بگذارد این سراشیبی با سرعت طی خواهد شد؛ با این‌همه دولت هنوز برای پرداخت بدهی‌هایش برنامه‌ای قابل‌قبول ارائه نداده است، در حالی که به‌نظر می‌رسد تنها راه نجات سازمان تأمین اجتماعی پرداخت بدهی از سوی دولت به‌صورت نقدی باشد.