گرچه اثرات میدان‌های الکترومغناطیسی بر بدن انسان شناخته شده است، افرادی که خود را حساس به امواج الکترومغناطیسی می‌خوانند، می‌گویند که میدان‌ها یا پرتوهای الکترومغناطیسی غیریونیزه‌کننده (مانند امواج رادیو و تلویزیونی) حتی بسیار پایین‌تر از حد استاندارهای تعیین‌شده بین‌المللی ایمنی در آنها واکنش ایجاد می‌کند.
در اکثریت آزمون‌های تحریکی که بر روی این افراد مدعی حساسیت به امواج الکترومغناطیسی انجام شده است،این افراد نتوانسته‌انبد بین یک میدان واقعی الکترومغناطیسی و یک میدان تقلبی و بی‌اثر تفاوتت بگذارند و در حال حاضر جوامع علمی و پزشکی این مشکل را یک عارضه پزشکی واقعی نمی‌شمارند.
موارد گزارش‌شده اولیه حساسیت بیش از حد به میدان‌های الکترومغناطیسی در افرادی که با مونیتورهای کامپیوتری کار می‌کردند،متمرکز بود.
اما ادعای ایجاد علائم در مورد ده‌ها وسیله الکتریکی دیگر نیز شده است.و در حال حاضر بیشترین منابعی که به عنوان ایجادکننده علائم از آنها اسم برده می‌شود، ر ایستگاه‌‌های زمینی برای تلفن‌های همراه و سایر تلفن‌های بی‌سیم، خطوط برق هوایی، ترانسفورماتورهای برق و گوشی‌های موبایل هستند.
علائمی که این افراد گزارش می‌کنند معمولا غیراختصاصی است؛ به این معنا که این علائم ممکن است بسیاری از بیماری‌ها و اختلالات دیگر هم رخ دهد.
گزارش‌های اولیه از سوئد و نروژ عمدتا بر اثرات پوستی و چهره‌ای ناشی از کاربرد طولانی مدت مونیتورها مانند خشکی چشم‌ها و سوختن پوست متمرکز بودند.
اما اخیر گروه کوچکتری از افراد در اروپا و آمریکا علائم عمومی و شدیدتری مانند سردرد، خستگی، وزوز گوش، سرگیجه، نقص حافظه، اختلال ضربان قلب، و علائم پوستی در همه بدن را گزارش کرده‌اند.
گرچه افراد مدعی حساسیت به امواج الکترومغناطیسی می‌کویند علائم‌شان قرار گرفتن میدان‌های الکترومغناطیسی ناشی از وسائل الکتریکی معمول آغاز یا تشدید می‌شود، ثابت نشده است که این میدان‌ها به عنوان عامل سبب‌ساز علائم این افراد نقشی داشته باشند.
حساسیت بیش از حد به میدان‌های الکترومغناطییسی را حال حاضر یک تشخیص پزشکی پذیرفته‌شده نیست،و در سوئد نیز این مشکل به عنوان یک نقصان کارکردی، و نه یک بیماری محسوب شده است.
پژوهشگران می‌گویند در ابتدا لازم است تمام علل دیگری که می‌توانند این علائم را ایجاد کنند، رد شوند،چون ممکن است یک بیماری عضوی یا روانی دیگر مسئول ایجاد علائم باشد و علائم به نادرست به حساسیت به امواج الکترومغناطیسی نسبت داده شود.
در افرادی که مدتی طولانی این علائم را گزارش می‌کنند، به جز تلاش برای یافتن علت واقعی، درمان جهت تسکین علائم و برطرف کردن اختلالات کارکردی فرد است. این کار با ید با همکاری یک متخصص پزشکی با صلاحیت و یک متخصص بهداشت انجام شود.