ماه مبارک رمضان در آن خطبه نورانی وجود مبارک پیغمبر(ص) برکات فراوانی دارد؛ یکی اینکه روزه‌گرفتن، شما را از بسیاری از معارف آگاه می‌کند، دیگر اینکه اوضاع قیامت را برای شما ترسیم می‌کند.


 عده‌ای از شما به عمره‌مفرده یا حج مشرف شده‌اید یا ان شاءَ‌الله مشرف می‌شوید؛ انسان وقتی احرام بست، تمرین می‌کند. بسیاری از فضایل را در دوران احرام تمرین می‌کند که وقتی از احرام به درآمد، برابر همان امور تمرین‌شده، جامعه خودش را اصلاح کند.

ماه‌مبارک رمضان هم انسان به فکر گرسنگی و تشنگی قیامت می‌افتد؛ چون در قیامت این‌چنین نیست که انسان احتیاج به غذا نداشته باشد؛ احتیاج به غذا دارد، احتیاج به آب دارد، و هیچ‌چیزی هم نیست! هر کس مهمان سفره خودش است؛ «إنَّ الأوَّلینَ وَ الآخِرینْ لَمَجمُوعُونَ إلی مِیقاتِ یُومٍ مَعلُومْ» (1). لذا یک عده گرسنه‌اند، یک عده هم متنعم‌اند.

خُب اگر کسی به فکر تأمین مال دیگری نبود، به فکر تکاثر بود، نه به فکر کوثر، درصدد گران‌کردن بود، تورم بود، تَطفیف و کم‌فروشی بود، مشکل دیگران را افزوده کرد، این همیشه گرسنه می‌ماند. حضرت در این خطبه نورانی فرمود که شما روزه می‌گیرید تا با گرسنگی و تشنگی این ماه به فکر گرسنگی و تشنگی قیامت باشید(2)؛ مشکلات دیگران را حل کنید. آن‌وقت دیگر هیچ کس حاضر نیست برای آینده‌ای که معلوم نیست ذخیره کند.

برخی فکر می‌کنند آنچه جمع می‌کنند برای آینده‌شان نافع است. درباره آینده هم خدای سبحان فرمود که این فرزندها یک آزمونی‌اند(3)، بعضی هم دشمن‌اند برای شما(4). این ماه مبارک رمضان همه این ارزیابی‌ها را به انسان تفهیم می‌کند. فرمود: خودتان را با قرآن بسنجید. این میزان شماست، شما موزون‌ آن هستید. معارف قرآن، آیات قرآن، اخلاق قرآن، حقوق قرآن، فقه قرآن وزن است؛‌ با اینها خودتان را بسنجید.

عرضه کنید بر او، تا قرآنی بشوید؛ این یک. و حالت‌های خاصی که در ماه مبارک رمضان پیش می‌آید، شما را به یاد قیامت متذکر بکند؛ دو. آنگاه احساس می‌کنید راحت‌ هستید.ماه مبارک رمضان، ماهی است که انسان به سلامت دل بار می‌یابد و کشور هم نیاز دارد به انسان‌های سالم. هر جا ما مشکل پیدا کردیم؛ چه مسائل فرهنگی، چه مسائل اقتصادی، چه مسائل نظامی، برای این است که 4تا بیمار درش بودند. خُب این حیف است! کشوری که طیب و طاهر شده است به وسیله خون‌های پاک شهدا که «طِبتُمْ وَ طابَتِ الأرضُ الَّتِی فِیها دُفِنتُمْ» (5)، این سرزمین است!

پی‌‌نوشت‌ها:
(1) سورة واقعه / آیات 49 و 50
(2) وسائل الشیعه / جلد 10 / صفحة 313
(3) سورة انفال / آیة 28
(4) سورة تغابن / آیة 14
(5) مفاتیح الجنان / زیارت وارث