اما همه کودکان نهایتا به ورزش حرفه‌ای روی نمی‌آورند. به کودکتان کمک کنید تا ورزش مناسب و محل مناسب برای انجام دادن آن- مدرسه، مرکز تفریحات یا حیاط خانه- را پیدا کند.
آیا می‌خواهید کودکتان برای تمام طول عمر تناسب اندامش را حفظ کند؟ کودکان را تشویق کنید به ورزش‌ها و فعالیت‌های جسمی مناسب بپردازد.
در صورتی که تشویق و حمایت شما، این احتمال وجود دارد که چند ورزش علاقه کودکتان را به خود جلب کند. با بردن کودکتان به رویدادهای ورزشی محلی و شریک شدن با علائق ورزشی او، گرایش او به ورزش را تقویت کنید.
فعالیت‌های ورزشی متناسب با سن کودک شما احتمالا به طور طبیعی به برخی از ورزش‌ها یا فعالیت‌ها گرایش نشان می‌دهد. از همان جا شروع کنید، به بلوغ جسمی و میزان مهارت کودک توجه داشته باشید.
سنین 2 تا 5
کودکان نوپا و پیش‌دبستانی تازه دارند بر مهارت‌های پایه‌ای مسلط می‌شوند، اما سن آنها برای اغلب انواع ورزش‌های سازمان‌یافته هنوز کم است.
در این سن بهترین کار این است که بگذارید تا او به صورت آزاد و دلبخواهی بازی کند.
از جمله می‌توانید او را تشویق به این فعالیت‌ها کنید: دویدن، بالارفتن، لگد انداختن، بالا و پایین پریدن، پرت کردن یک توپ سبک وزن برای گرفتن، پا زدن به سه چرخه یا دوچرخه‌ای که چرخ‌های اضافی برای مبتدیان دارد، بازی در آب تحت نظارت.
سنین 6 تا 7
هنگامی که کودکان بزرگتر می‌شوند، هماهنگی عضلانی و میزان دقت و توجه آنها افزایش می‌یابد. آنها بهتر می‌توانند جهت حرکات را دنبال کنند و مفهوم کار گروهی را درک کنند. در این سن می‌توانید تشویق کودک به شرکت ورزش‌های سازمان‌یافته شروع کنید: از جمله فوتبال، ژیمناستیک، شنا، تنیس، دو و میدانی و هنرهای رزمی.
8 سالگی و بالاتر
تا سن 8 سالگی، اغلب ورزش‌ها- از جمله ورزش‌ها ی تماسی، مادامی که کودکتان از وسائل حفاظتی استفاده کند، قابل قبول است. ورزش‌های قدرتی در صورتی که تحت نظارت کامل شما باشند، نیز اشکال ندارند.
البته توجه داشته باشید که برای حفظ تناسب اندام کودک، ضروری نیست او حتما به یک ورزش سازمان‌یافته بپردازد. اگر کودکتان به ورزشی علاقمندی نشان نمی‌دهد، فعالیت‌های جسمی دیگری برای او پیدا کنید. او را به دوچرخه‌سواری‌های خانوادگی، مسیرهای پیاده‌روی یا دیواره‌های صعود درون ورزشگاه‌ها ببرید.
مقایسه گزینه‌ها
اگر امکان پرداختن به چندین ورزش در محل شما وجود دارد،به کودکتان امکان دهید مجموعه‌ای از آنها را امتحان کند تا اینکه او نهایتا یکی یا دو تای آنها را انتخاب کند. هنگامی ورزش‌ها را مورد مقایسه قرار می‌‌دهید،به این نکات توجه کنید:
- میزان تجهیزات لازم و هزینه آنها.
- میزان تماس جسمی در آن ورزش.
- تاکید بر مهارت فردی در مقابل کار گروهی.
- فرصت برای هر یک از بچه‌ها که در آن ورزش شرکت کنند.
- میزان زمانی که والدین و کودکان به ورزش اختصاص می‌دهند.
همچنین برنامه روزانه کودکتان را در نظر بگیرید. کودکانی که از پیش برای کلاس موسیقی یا سایر فعالیت‌ها ثبت‌نام کرده‌اند، ممکن است با اضافه شدن فعالیت‌های ورزش فرسوده شوند .
اما در مجموع اطمینان حاصل کنید که کودکتان واقعا می خواهد به آن ورزش بپردازد. ورزش‌های سازمان‌یافته ممکن است منافعی داشته باشند، اما یک سبک زندگی سالم لزوما نباید شامل یک ورزش اختصاصی باشد. آنچه بیشترین اهمیت را دارد این است که به کودکتان بیاموزید که فعالیت جسمی مفرح و شادی‌آور است
.
خودتان را درگیر نگهدارید
در حالیکه کودکتان انجام ورزش‌های گوناگون را امتحان می‌کند، شما نیز باید مشارکت خود را حفظ کنید، از جمله در این موارد:
تعیین تیم: آیا کودکان بر حسب بلوغ جسمی و میزان مهارت‌های‌شان گروه‌بندی شده‌اند؟
کیفیت مربیگری: میزان تاکید بر ایمنی و مشارکت دادن را مورد بررسی قرار دهید. آیا مربی لزوم تبعیت از قوانین و استفاده مناسب از وسائل ایمنی را گوشزد می‌کند؟ آیا بازیکنان زمانی را صرف گرم کردن و سرد کردن پیش و پس از تمرین یا مسابقه می‌کنند؟ در آب و هوای گرم، آیا مربی به آب بدن کودکان و رطوبت و گرمای محیط توجه دارد؟ آیا کودکان برای انجام حرکات درست و دادن موقعیت‌های صحیح به بدن آموزش می‌بینند؟ آیا همه بچه‌ها بخت بازی کردن را دارند؟
سبک مربیگری: همچنین طرز نگرش داور به بازی را هم مورد توجه قرار دهید. اگر مربی به طور مداوم بر سر کودکان فریاد می‌کشد یا تنها ماهرترین بازیکنان را بازی می‌فرستد، کودک ما ممکن است نسبت به آن ورزش دلسرد شود.
در مجموع برخورد مثبت و تشویق‌آمیز داشته باشید. بر تلاش و پیشرفت کودک تاکید کنید نه برنده شدن یا کارکرد شخصی. در همه رویدادها یا تمرین‌هایی که کودکتان شرکت دارد، تا جایی که برنامه‌کاری‌تان اجازه می‌دهد، شرکت کنید و یک الگوی خوب از روحیه ورزشکاری را به کودکتان نشان دهید. توجه شما باید یک هدف درازمدت باشد- اینکه که فرزندتان در طول عمرش به فعالیت جسمی را ادامه دهد.
MayoClinic.com