این پدیده ضررهای بسیاری به اموال انسان‌های بی‌سر و زبان وارد نموده که گاه حتی جبران‌ناپذیر بوده است. البته گاهی نیز جبران‌پذیر بوده (که حالا ما کاری به آن نداریم) و در همین راستا گاهی ضررهای جانی به همراه داشته است. که آن هم بعضی وقت‌ها جبران ناپذیر و بعضی مواقع جبران‌پذیر بوده است (که باز هم ما کاری به آن نداریم).
دانشمندان موش‌شناسی «دانشگاه موشیگان» برای اولین بار کشف کرده‌اند که: «موش چیز بدی است» و براساس همین نظریة مهم، می‌گویند جوی‌های آب هم که محل زندگی موش‌هاست چیز بدی است. در همین راستا برای نابودی موش‌ها باید جوی‌های خیابانهای تهران و حومه را از بین برد. باید آنها را پر نمود و سپس رویشان را آسفالت کرد که برای پارک ماشین‌ها جای زیاد فراهم شود.
در همین راستا شمسی خانم به نقل از اشرف خانم می‌گوید: اگر جوی‌ها پُر شود پس درختان و شمشادها چگونه آبیاری می‌شوند؟ در همین راستا، همان دانشمندان می‌گویند، ما که نباید به خاطر چهار تا درخت علاف شویم، درخت‌ها را هم قطع می‌کنیم که جا برای پارک ماشین‌ها بیشتر شود.
در همین ر استا، اتحادیة صنف میوه فروش‌های کالیفرنیا ضمن محکوم کردن این نظریه در خیابانهای لندن راهپیمایی کرده و شعار دادند:« اگر جوی‌ها پر شود ما آشغال‌هایمان را کجا بریزیم؟»
در ادامة همین راستا، انجمن شاعران دوره‌گرد نیز با فریادهای خود مشت محکمی بر دهان یاوه‌گویان زدند و گفتند: با عمل به این نظریه درِ شاعری را باید گِل گرفت، زیرا دیگر مصرع «بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین!» معنی نخواهد داشت.
اوشکول آبادی، به نقل از فریدون بید مجنونیان که نخواست نامش فاش شود، اظهار داشت برای پر کردن جوی‌های خیابانهای تهران و حومه به هشتاد میلیارد متر مکعب سنگ و سیمان نیاز داریم که می‌توانیم کوه دماوند را تکه‌تکه نموده و به این وسیله هم جوی‌ها را پر می‌کنیم و هم از شر کوه دماوند خلاص می‌شویم. تازه، جا برای پارک ماشین‌ها هم زیاد می‌آید و می‌توانیم صادرات داشته باشیم.
این مدیر کل افزود: به این وسیله هم بیماری طاعون و غیره از بین می‌رود، هم مشکل بودجه‌هایی که نمی‌دانیم چه‌طور خرجش کنیم از میان می‌رود. در عین‌حال خیال همسایه‌های ما که نمی‌دانند ماشین‌هایشان را کجا پارک کنند، راحت خواهد شد. همچنین مشکل مأموران مبارزه با موش‌خوردگی، سپس مشکل آنهایی که نمی‌توانند از جوی بپرند و بسیاری از دیگر مشکلات حل خواهد شد.
اما این اظهارات دقیق و کارشناسانه موجب خشم دانش‌آموزان گردیده و نمایندة این دانش‌آموزان که نخواست نامش فاش شود، به اوشکول آبادی افزود: «ما حاضریم خودمان با دست و دندان موش بگیریم، اما نگذاریم محیط‌زیست و به‌خصوص کوه دماوند نابود شود.» دانش‌آموزان که یک‌صدا شعار می‌دادند: «شکار موش کار ماست»، در صفوف منظم و مرتب مدرسه‌ها را ترک کردند. در همین راستا گربه‌های تهران با دانش‌آموزان اظهار همدردی کردند و گفتند: ما و شما در یک سنگریم و تا پای جان در کنار شما ایستاده‌ایم.
در همین راستا...
ببخشید، ادامه خبر موجود نمی‌باشد. حتماً موشی، چیزی آن را جویده باشد...