به گزارش خبرگزاری فرانسه این جزیره یخی 66 کیلومتر مربعی از جزیره السمر، یک نوار بزرگ خشکی در منطقه قطبی کانادا نزدیک گرینلند جدا شده است.
این شکست در آگوست 2005 (مرداد 1384) رخ داد و آنقدر شدید بود که لرزه‌نگارهای کانادا در فاصله 250 کیلومتری آن را ثبت کردند، اما در آن زمان هیچکس نتوانست مشخص کند واقعا چه اتقاقی افتاده است.
"سرویس یخ کانادا" با لوک کوپلاند جغرافیدان دانشگاه اتاوا تماس گرفت و او با بازسازی زنجیره وقایعی از طریق کنار هم قرار دادن داده‌های حاصل خوانش‌های لرزه‌نگاری و تصاویر ماهواره‌ای توانست این شکست پوشش یخی را ثابت کند.
کاپلند گفت: "این میزان از دست رفتن پوشش یخی در 25 سال گذشته بی‌سابقه است،اما در تداوم سیر آب شدن یخ‌ها در قرن گذشته است." به گفته او از هنگام کشف این منطقه در سال 1906 تا به حال 90 درصد پوشش یخی آن از بین رفته است.
مسئله مهم از نظر کاپلند این است که بر خلاف تصور قبلی در مورد ذوب‌شدن تدریجی یخ‌های قطبی، به نظر می‌رسد پس از یک حد آستانه‌ای تغییرات ناگهانی عظیمی رخ می‌دهد و غلاف یخ ترک‌های عظیمی بر می‌دارد.
لوئی فورتیه مدیر علمی ArcticNet یک شبکه پژوهشی مناطق قطبی کانادا این ترک برداشتن عظیم را نشانه‌ای از گرم شدن آب و هوای مناطق قطبی تلقی می‌کند.
در مقاله‌ای که پژوهشگران آمریکایی و کانادایی در ماه دسامبر (دی ماه) منتشر کردند، پیش‌بینی شده است که تا سال 2040 یخ‌ای اقیانوس منجمد شمالی در تابستان در ساحل شمالی گرینلند و کانادا تقریبا ناپدید خواهند شد.
کاپلند معتقد است: "خطری که در تابستان آینده که یخ دریا ذوب می‌شود وجود دارد این است که این جزیره یخی بزرگ می‌تواند از ساحل دور شود و از جمله ممکن است به سوی غرب به سمت دریای بوفور حرکت کند که محل عبور نفتکش‌ها و اکتشافات دریایی نفت و گاز است."