وی پس از گذراندن تحصیلات ابتدایي در این شهر با خانواده خویش به شهر آستارا مهاجرت کرد و در مدرسه حکیم نظامی این شهر به ادامه تحصیل پرداخت و در همین مقطع از تحصیل با نیما‌یوشیج شاعر نوپرداز و بلند پایه ایران آشنا شد.
وی سپس به تهران آمد و در دانشکده حقوق دانشگاه تهران به تحصیل مشغول شد و در سال 1321 با درجه لیسانس از این دانشکده فارغ‌التحصیل و بلافاصله برای ادامه تحصیل در رشته حقوق قضایی، تا مقطع دکترا در دانشگاه استامبول آغاز کرد. وی به سبب علاقه‌مندی به ادبیات و شعر در این دانشگاه با نشریه‌های ادبی شروع به همکاری نمود و از این طریق راه خود را به سوی وسایل ارتباطی و جهان ارتباطات آغاز کرد .
دکتر نطقی پس از بازگشت به ایران در سال 1327، ابتدا به کنسرسیوم نفت و سپس به شرکت نفت ایران و انگلیس پیوست و به عنوان مشاور هیات مدیره کنسرسیوم و در شاخه ارتباط با مطبوعات اداره اطلاعات و انشارات شرکت نفت مشغول به کار شد.
وی در سال 1330 به مدیریت روابط عمومی شرکت نفت منصوب شد و از آن زمان به بعد فعالیت‌های جدی خود را در زمینه روابط‌عمومی آغاز کرد.
پس از تاسیس موسسه عالی روزنامه نگاری و روابط عمومی در سال 1346 از دکتر نطقی جهت مدیریت گروه روابط عمومی و تدریس دروس تخصصی این رشته دعوت به عمل آمد، در نتیجه وی از شرکت ملی نفت ایران منفک و کار خود را بطور تمام وقت در این موسسه آغاز کرد و در سال 1350 کتاب، مدیریت و روابط عمومی، را تالیف نمود.
دکتر نطقی تا سال 1357، مصادف با انقلاب اسلامی، خود بعنوان رئیس گروه آموزشی روابط عمومی همچنان باقی ماند.
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با توجه به حذف رشته روابط عمومی از نظام آموزشی کشور همچنان به فعالیت‌های آموزشی، پژوهشی و مشاوره‌ای خود با مدیران واحدهای روابط عمومی کشور و دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی (دانشکده علوم ارتباطات) ادامه داد، که در پی تلاش‌های ایشان و دکتر کاظم معتمدنژاد و همکاری و هماهنگی مسئولان آموزش عالی کشور، رشته علوم ارتباطات اجتماعی در سال 1368 مجددا در داخل دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی احیاء شد.
دکتر حمید نطقی به عنوان بنیان‌گذار و پدر روابط‌عمومی نوین ایران در 25 تیر ماه سال 1378، بدرود حیات گفت.