رضائیان فعالیت حرفه‌ای خود را از سال ۱۳۵۹ در روزنامه جمهوری اسلامی آغاز کرد. پس از آن با روزنامه‌های صبح آزادگان، کیهان هوایی و کیهان تا سال ۷۱ همکاری داشت.
وی از بنیان‌گذاران روزنامه نگاری پس از جنگ به شمار می‌آید. بنیانگذاری روزنامه ایران توسط او در سال ۷۳ که برای اولین بار از ماکت موضوعی و مطبوعاتی متفاوتی برخوردار بود، توانست سبک تازه‌ای را به عنوان «سبک خبری - گزارشی» به جامعه روزنامه‌نگاری عرضه نماید.
او پیش از بنیانگذاری روزنامه ایران که سمت جانشین مدیر مسئول و سردبیر را عهده دار بود، در سال ۷۱ مدیر کل پژوهش ایرنا شد و پس از انتشار روزنامه در سال ۷۳، در سال ۷۶ به عضویت شورای ۵ نفره «تاسیس دانشکده خبر» در آمد.
رضاییان، نخستین معاون پژوهشی دانشکده خبر بود و در سال ۷۷ در راس هیات مدیره و مدیر عامل شرکت خدمات خبری عصر ایران - وابسته به ایرنا- قرار گرفت. وی در نیمه دوم سال ۷۷ «سبک روزنامه نگاری خبری-تحلیلی» را برای نخستین‌بار در مطبوعات ایران با بنیانگذاری روزنامه انتخاب، کلید زد و در این روزنامه تا سال ۷۹ با سمت معاون هماهنگ کننده مدیر مسئول و سردبیر فعالیت کرد.
وی سپس برای سردبیری روزنامه جام جم دعوت به همکاری شد و ضمن ارائه طرحی متفاوت با تاکید بر «ماکت مطبوعاتی فرهنگی- اجتماعی»، در راه‌اندازی آن مشارکت داشت.
رضاییان علاوه بر بنیان گذاری سبک روزنامه نگاری خبری- تحلیلی، از بنیان‌گذاران «جشنواره‌های تخصصی مطبوعات» به شمار می‌آید که از سال ۸۰ کلید خورد و تا کنون داوری ده‌ها جشنواره و ریاست هیات داوران را بر عهده داشته است.
وی از ابتدای تاسیس دانشکده خبر تا کنون در این دانشکده تدریس داشته و هم اکنون علاوه بر دانشکده خبر، در مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها و دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران تدریس دارد.
برخی تألیفات و طرح‌های مهم پژوهشی او به شرح زیر است:
• مجموعه ۸ جلدی بررسی اطلاعات در خبر
• مجموعه دو جلدی بررسی پیام در خبر
• نظر سنجی درباره علل گرایش شهروندان تهرانی نسبت به اخبار رسانه‌های خارجی
• پژوهش و مطالعه میدانی با تاکید بر رسانه‌های موفق در اروپا ( با هدف رسیدن به یک مدل و مهندسی حرفه‌ای پیش از راه اندازی روزنامه ایران)
• تألیف کتاب تیتر نویسی برای نخستین بار در روزنامه نگاری ایران با نگاهی متفاوت به تیتر که از سوی دفتر مطالعات و برنامه ریزی رسانه ها درسال ۹۲ نمایشگاه کتاب منتشر شده است.
جدای از ده‌ها مقاله و مصاحبه تخصصی در زمینه روزنامه‌نگاری، از جمله می‌توان به مقاله «تیتر تحلیلی» در فصلنامه رسانه ویژه آموزش روزنامه‌نگاری اشاره کرد. وی همچنین کنفرانسی پژوهشی در سال ۲۰۱۱ در زمینه «رابطه روزنامه نگاری و ادبیات معاصر» در دانشگاه سن‌پترزبورگ داشته که به دعوت گروه ایران شناسی این دانشگاه صورت پذیرفت. همچنین از او در سال ۲۰۱۰ در دانشکده روزنامه‌نگاری دانشگاه ملی تاجیکستان دعوت شد تا درباره روزنامه‌نگاری تحلیلی کنفرانسی پژوهشی ارائه کند.
موضوع پایان نامه دکترای او روزنامه نگاری تحلیلی، با تاکید بر مقایسه نگاه مطبوعات امریکا، اروپا، روسیه به واقعیت ایران معاصر است که شامل ۱۱ روزنامه می‌شود.
وی، عضو انجمن منتقدان و نویسندگان تئاتر ایران است و در طول ۱۰ سال فعالیت این انجمن، ۶ سال داوری بخش مسابقه مطبوعاتی این انجمن را بر عهده داشت.
