برونش‌ها (نایژه‌ها) لوله‌های هوای اصلی هستند که از نای منشعب منشعب می‌شوند و به دو ریه می‌روند.
در موارد سرطان ابتدایی و منتشر‌نشده برونش، در صورتی که تومور در مرکز ریه قرار داشته باشد، جراحان معمولا کل ریه و نیز خود برونش را نیز برمی‌دارند.
در بیش از یک چهارم موارد، مبتلایان در طول سه ماه پس از عمل جراحی می‌میرند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه گروهی از پزشکان به سرپرستی جراح عروق و قفسه صدری، امانوئل مارتینود، بخش سرطانی برونش بیمار را برداشتند و یک لوله مصنوعی را جایگزین کردند و به این ترتیب ریه بیمار را حفظ کردند.
این پیوند که در یک عمل سه ساعته در 29 اکتبر 2009 انجام شد شامل یک چهارچوب لوله‌ای شکل فلزی، استنت، بود که قطعه‌ای از شریان آئورت برداشته شده از یک اهداکننده فوت‌شده و نگهداشته شده در حال انجماد در یک بانک بافتی، را حمایت می‌کرد.
مزیت استفاده از بافت آئورت این است که نیازی به داروهای ضد رد پیوند ندارد؛ داروهایی که بیماران مبتلا به سرطان که خودشان به علتی ضعیف‌شدن دستگاه ایمنی توانایی کمتری برای مقابله با عفونت دارند، توصیه نمی‌شوند.
مارتینود،استاد بیمارستان آویسنا در شرق پاریس در یک کنفرانس خبری گفت: "حال بیمار کاملا خوب است."
"او نیاز به نظارت مداوم دارد، اما حالش خوب است، راه می‌رود و می‌تواند به خانه‌اش در حومه شهر برود."
آلن کارپنتیه، استاد جراحی زیستی که رئیس آکادمی علوم فرانسه هم هست گفت که رشد مجدد بافتی در این بیمار "فوق‌العاده" بوده است.
او گفت: "برونش در حال باززایی است" و توضیح داد که بافت آئورتی پیوند زده شده به یک "ماده زمینه‌ای" بدل شد که اکنون سلول‌های برونش درون آن لانه گزیده‌اند.
این سلول‌ها در حال ساختن مجدد اپی‌تلیوم، پوشش مخاطی درون برونش که راه‌هایی هوایی را پاک می‌کند، بوده‌اند.
این جراحی نتیجه 10 سال پژوهش بوده است.
بین 20 تا 30 عمل جراحی مشابه در حال برنامه‌ریزی برای انجام هستند تا مشخص شود آیا این پیوند را باید در فهرست جراحی‌های معمول برای درمان این نوع سرطان ریه قرار داد یا نه.