وقتی پای حیوانات وسط باشد، نمیتوان آنها را به راحتی شمرد. این اتفاق به چند دلیل متفاوت میافتد؛ یکی اینکه ما آدمها به راحتی نمیتوانیم تفاوتهای ظاهری حیوانات را تشخیص بدهیم؛ مثلاً به همان راحتی که ما میفهمیم قیافهی این دوستمان با دیگری فرق دارد و یا در یک مهمانی با چه کسی سلام و احوالپرسی کردیم و یا چه کسی را نمیشناسیم، این درک را از ظاهر حیوانات نداریم. با اینکه آنها هم خیلی با یکدیگر فرق دارند و مثلاً ظاهر هیچ دو گربهای شبیه هم نیست!
موضوع دوم این است که شمارش حیوانات در حیات وحش به دلیل بزرگ بودن فضا به راحتی امکانپذیر نیست. چرا که حیوانات جاهای زیادی برای پنهان شدن دارند و بسیاری از اوقات رنگ پوستشان و مطابقت آن با طبیعت (استتار) به آنها این امکان را میدهد که به راحتی دیده نشوند. علاوه براین، دسترسی به حیوانات هم همیشه راحت نیست! مثلاً دشواریهای رفتن به اعماق جنگل یا قطب و بررسی حیوانات ساکن آنجا را تصور کنید!
برای همین دانشمندان و کارشناسان محیطزیست از روشهای مختلفی برای شمارش حیوانات بهره میگیرند که در بیشتر اوقات کارشان را راحت میکند، مثل علامتگذاری یا تخمین و یا روشهای آماری. به تازگی جمعی از محققان مرکز مطالعات قطب جنوب و اقیانوسشناسی باهمکاری پژوهشگران دانشگاه «مینهسوتا» راهحل متفاوتی برای شمارش پنگوئنها پیدا کردهاند. آنها به این نتیجه رسیدند که شمارش پنگوئنهای قطب، کار راحتی نیست و احتمال خطای آن زیاد است.
به همین دلیل دست به دامان تصاویر ماهوارهای شدند. آنها با این روش توانستند حدود ۶۰۰ هزار پنگوئن امپراتور را بشمارند که حدود دو برابر آخرین سرشماری پنگوئنهاست! تازه، موضوع فقط این نیست. آنها با این روش متوجه هفت گروه جدید از پنگوئنها شدند که تا به حال از وجود آنها بیخبر بودند. به این ترتیب ما هم اکنون ۴۴ گونه پنگوئن در دنیا داریم.
این سرشماری فضایی بسیار دقیق و پیچیده عمل میکند. به طوری که به کارشناسان این امکان را خواهد دادکه پنگوئنها را از سایهشان تفکیک کنند. یعنی آنها را دو بار نشمارند!
اما موضوع مهم دیگری که این وسط وجود دارد این است که دانشمندان امیدوارند با این روش مسئلهی گرم شدن زمین و پیامدهای آن را بهطور دقیقتری پیگیری کنند. چرا که پنگوئنهای امپراتور نسبت به این موضوع بسیار حساس هستند و چون زندگیشان به وجود یخهای قطب وابسته است، کوچکترین اثری روی آنها، میتواند جمعیتشان را تحت تأثیر قرار دهد.