روزگاری نه چندان دور پیرمردی از مال دنیا تنها چهار پسر داشت. روزی آنها را به نزد خویش فرا خواند و گفت؛ هر کدام در یک فصل خدا به سراغ درخت گلابی که دور از خانه روییده شده، بروند و از احوال آن درخت برای من خبر بیاورید.
پسر اول در فصل بهار، دومی درفصل تابستان ، سومی در فصل پاییز ر و پسر چهارم درفصل زمستان بنا به توافق به کنار درخت رفتند.
بعد از مشاهده دقیق بازگشتند. پدر پیر همه را فراخواند و از آنها خواست، آنچه را که از درخت دیده بودند را توصیف کنند .
پسر چهارم که درخت را در هنگام زمستان دیده بود، گفت: درختی بود، زشت، خمیده، در هم پیچیده و به نظر خشک شده می‌آمد.
پسر سوم که درخت را در پاییز هنگام میوه دهی درخت دیده بود، گفت: نه!! اصلا اینطور نبود! درخت بالغی بود پربار از میوه‌های خوشمزه گلابی، پر از زندگی و زایش!
پسر دوم که درخت را در تابستان و فصل شکوفه دهی درخت گلابی دیده بود، چنین گفت: نه به هیچ عنوان چنین نبود. درختی بود سرشار از شکوفه‌های زیبا و عطرآگین و... باشکوهترین صحنه ای بود که تابه امروز دیده‌ام.
پسر اول که درخت را در بهار ، فصل بیدار شدن و جوانه زدن درختان دیده بود، گفت: نه خیر، به نظر من، درختی پوشیده از جوانه‌های تازه روییده و پر از امید شکفتن و میوه دادن، بود.
چهار برادر بعد از توصیف‌ها، شروع کردند به بحث و جدل در زمینه آنچه خود دیده‌اند. آنها تنها آنچه خود دیده و لمس کرده بودند را درست و غیر آن را اشتباه می دانستند.
پیرمرد لبخندی زد و گفت: بحث و جدل نکنید، همه شما درست گفتید. تنها با این تفاوت که هر یک از شما فقط یک فصل از زندگی درخت را دیده اید!
پسران من با این تدبیر می خواستم، بدانید که شما نباید ونمی‌توانید درباره یک درخت یا یک انسان براساس یک، بخش یا یک فصل از زندگی آنها قضاوت کنید.
هر آنچه که هستید حاصل تمامی احساسات، لذات، شوق، رفتار و عشقی که در زندگی تجربه کرده ید. فقط در انتهای یک دوره زندگی کامل می توان در باره یک زندگی قضاوت کرد. یعنی، وقتی همه فصلهای زندگیت آمده و رفته باشند!
یادتان باشد که اگر در " زمستان" تسلیم شوید، امید شکوفایی " بهار"، زیبایی "تابستان" و باروری "پاییز" را از کف خواهید داد.
پسران من مبادا بگذارید، درد و رنج یک فصل زیبایی و شادی تمام فصلهای دیگر را نابود کند!
زندگی را فقط با فصلهای دشوارش نبیند، در راههای سخت پایداری کنید و بدانید که به یقین، لحظه‌های بهتر بالاخره از راه میرسند!