به گزارش مهر، توبیاس کورث، از دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد و سوفی بیلیوتی دو گیج، از دانشگاه بوردو در فرانسه اظهار داشتند که این تحقیق 1063 زن و مرد که متوسط سن آنها 78 سال بود و همگی در آغاز تحقیقات خود به بیماری زوال عقل دچار نشده بودند مورد بررسی قرار داد.
محققان همین افراد را ظرف 20 سال آینده مورد بررسی مجدد قرار دادند و مشخص شد که از 253 نفری که درمیان آنها مبتلا به زوال عقل شده‌اند، 30 نفر از مصرف کنندگان گروه داروهای بنزودیازپین بوده‌اند.
این تحقیق نشان می‌دهد که طی یک سال از هر 100 نفر در این تحقیق 4.8 نفر که این دارو را مصرف می‌کردند مبتلا به زوال عقل شدند اما از هر 100 نفر 3.2 نفری که دارو استفاده نمی‌کردند نیز به زوال عقل مبتلا شدند.
بیلیوتی دو گیج، طی بیانیه‌ای اظهار داشت: اطلاعات ما به شواهد درحال افزایش در این مورد اضافه کرده است که استفاده از گروه داروهای بنزودیازپین خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش می‌دهد. استفاده بالا و همیشگی از این نوع داروها در بسیاری از کشورها می‌تواند عاملی برای افزایش نگرانی نسبت به سلامت عمومی جامعه باشد.
وی افزود: پزشکان باید با احتیاط کامل و ارزیابی مزایای استفاده از گروه داروهای بنزودیازپین و نتایج منفی آن را بررسی کرده و سپس آن را تجویز کنند.
تورین کورث که در دانشکده سلامت عمومی دانشگاه هاروارد و دانشگاه بوردو فرانسه کار می‌کند، گفت: یک تحقیق واحد الزاما نشان دهنده تمام موضوعات درجریان نیست و نباید در این رابطه وحشتی ایجاد شود.
بنزودیازپین‌ها در درمان بی‌خوابی، آرامبخش، شل کننده عضلانی، درمان اضطراب و صرع و غیره کاربرد دارند و بسته به سرعت اثر به انواع گوناگون مانند دیازپام، اگزازپام، فلورازپام، آلپرازولام، کلونازپام، میدازولام، تمازپام، کلردیازپوکساید و غیره تقسیم می‌شوند.
این داروها اغلب متابولیسم کبدی دارند و به اشکال مختلفی مانند قرص، آمپول و حتی شیاف به کار می‌روند. به ندرت در ترکیب با سایر داروها مانند کلدینیوم سی استفاده می‌شوند.