دکتر احمد امامی در گفت‌وگو با ایسنا، گفت: زنجبیل گیاهی است که از قدیم الایام مورد مصرف مردم ایران، هند و چین بوده است و در مناطق گرمسیر کاشته می‌شود.
امامی در خصوص این گیاه گفت: بخش مورد استفاده این گیاه در واقع ریشه آن است، ریشه گیاهی علفی چند ساله با یک ریزم غده زخیم و در زیر زمین منشعب است در سال اول این گیاه ساقه سبز، افراشته، خزنده و نی مانند است و یک سری برگ‌های نازک و سر نیزه‌ای دارد.
امامی از خواص این گیاه گفت: زنجبیل برای درمان تهوع، استفراغ، اسهال خونی و همچنین کسانی که احساس بیماری دارند مناسب است.
وی بیان کرد: از خواص دیگر زنجبیل، ضد التهاب، ضدتهوع، ضدمیکروب، آنتی اکسیدان، مقوی قلب و محرک دستگاه ایمن ساز بدن است و مانع تجمع پلاکت‌های خون و باعث رقیق شدن خون می‌شود.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: در طب سنتی اسلامی و ایران زنجبیل گیاهی بسیار گرم و کمی خشک است و به عنوان گوارنده غذا و برای افرادی که دارای معده و کبد سرد هستند مناسب است.
وی در خصوص موارد منع مصرف این دارو گفت: این گیاه صفراآور است و برای افرادی که سنگ صفرا دارند بدون نظر پزشک تجوز نمی‌شود.
امامی تاکید کرد: زنجبیل باعث رقیق شدن خون می‌شود و مصرف آن برای بیماران هموفیلی ممنوع است.
وی بیان کرد: مصرف زنجبیل با معده خالی باعث زخم‌های گوارشی شده پس با معده خالی مصرف نشود و توصیه می‌شود خانم‌های باردار از این گیاه مصرف نکنند.
استاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد افزود: توصیه می‌شود افرادی که از داروهای ضد انعقاد استفاده می‌کنند از این گیاه مصرف نکنند.
وی در ادامه گفت: اشکال دارویی این گیاه، کپسول 100، 400، 500 و 1000 میلی‌گرم و قرصهای جویدنی 67.5 میلی‌گرم می‌باشد و آنچه که در منزل مصرف می‌شود به صورت پودر است.