به گزارش آسوشیتدپرس در بیمارستان‌های آمریکا از هر 20 بیماری بستری‌شده یک نفر دچار عفونت‌هایی می‌شوند که در بدو ورود آنها را نداشته‌‌اند، و برخی از این عفونت‌ها بوسیله "ابرمیکروب‌های" خطرناکی ایجاد می‌شوند که درمان آنها مشکل است.
ظهور این ابرمیکروب‌ها به همراه افزایش فشار از جانب دولت و سازمان‌های بیمه‌گر بیمارستان‌ها را واداشته است تا برای جلوگیری از گسترش آنها همه نوع رویکرد جدیدی را امتحان کنند:
ماشین‌هایی که شبیه روبات‌های فیلم "جنگ ستارگان" هستند و نوری ماورای بنفش یا بخار هیدروژن پراکسید از خود بیرون می‌دهند؛ دسته‌های تخت، دکمه خبردار و قلاب سرم‌های مسی مقاوم به میکروب؛ ملحفه‌ها، پارچه‌ها و رنگ‌های دیوار ضدمیکروب.
با اینکه چنین فرآورده‌هایی می‌توانند به پاک کردن اتاق کمک کنند ،اما تاثیر واقعی آنها هنوز مورد بحث است. در حال حاضر شواهدی در اثبات اینکه این اختراعات از عفونت‌ها و مرگ در بیمارستان‌ها پیشگیری می‌کنند، وجود ندارد.
بر اساس گزارش مراکز کنترل و پیشگیری بیماری‌های آمریکا (CDC) تخمین زده می‌شود که عفونت‌های بیمارستانی هر سال با 100 هزار مورد مرگ و میر ارتباط دارند و هر سال 30 میلیارد دلار هزینه پزشکی ایجاد می‌کنند.
این سازمان ماه گذشته درباره "باکتری کابوس‌آفرین" هشدار داد که به یک رده از آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم است. گرچه این گونه باکتری هنوز نادر است ،اما سال گذشته در دست کم 200 بیمارستان یافت شده است.
بیمارستان‌ها در اواخر دهه 1880 هنگامی که شواهد فزاینده‌ای نشان داد که شرایط ناپاک و غیربهداشتی محیطی باعث آسیب دیدن بیماران می‌شود، شروع به توجه به مسئله کنترل عفونت‌ها کردند.
بهداشت بیمارستانی از آن هنگام مسئله‌ای مورد توجه بوده است، و از یک دهه پیش هنگامی که باکتری روده‌ای دردسرآفرین، به نام کلستریدیوم دیفیسیل یا سی‌دیفیسیل ظاهر شد، دوباره مورد تاکید قرار گرفته است.
سی دیفیسیل که اسهال ایجاد می‌کند در حال حاضر مسئول مرگ 14000 نفر در سال در آمریکا شناخته می‌شود. سی دیفیسیل نسبت به سایر ابرمیکروب های بیمارستانی مانند استافیلوکوک‌های مقاوم به متی‌سیلین یا MRSA آسانتر قابل درمان است، اما پاک کردن آن از محیط کار بسیار مشکلی است. مواد پاک‌کننده با پایه الکل بر آن تاثیری ندارند و سی دیفیسیل می‌تواند بر روی سطوح اتاق بیمارستانی برای روزها زنده بماند.
CDC به کارکنان بیمارستان توصیه می‌کن که دست‌های‌شان را به طور کامل با آب و صابون بشویند- یا بهتر اینکه دستکش بپوشند. و اتاق‌ها باید به طور کامل مواد سفیدکننده پاک شوند.
امروزه به طور فزاینده‌ای این مسئله پذیرفته می‌شود که فقط چاقوهای جراحی و اتاق‌های عمل نیستند که نیاز به پاک کردن کامل دارند، بلکه نقاط مانند میله‌های تخت‌ها و حتی دستگاه‌های کنترل راه دور تلویزیون هم باید پا ک شوند.
اخیرا یک شرکت تولیدکننده تجهیزات پزشکی ماشین قابل حمل شبیه به روباتی را به قیمت 125 هزار دلار ساخته است که به داخل اتاق فرستاده می‌شود و با نور ماورای بنفش سی دیفسیل و سایر باکتری‌ها و ویروس‌ها را می‌کشد؛ تا به حال بیش از 100 بیمارستان در آمریکا این دستگاه را خریده‌اند.
یک تحقیق مشاهده‌ای کوچک در یک بیمارستان که از این روبات پاک‌کننده استفاده می‌کند انجام شده است نشان داده است که در طول دو سال گذشته میزان عفونت با سی دیفسیل تا نصف کاهش پیدا کرده است و مرگ و میر ناشی از سی دیفسیل از 14 نفر به 2 نفر رسیده است. البته برخی از کارشناسان می‌گویند هنوز شواهد کافی که نشان دهد این ماشین‌ها ارزش استفاده را دارند، در دست نیست.
به نظر این کارشناسان فقط یک دقیقه کافی است که یک پرستار یا ملاقات‌کننده با دست‌های کثیف به درون اتاق بیاید، بیماری مستعد را با دست‌های آلوده‌اش لمس کند و اثرات مفید پاک شدن اتاق با این دستگاه پیشرفته را خنثی کند.
به جز فرآورده‌هایی که اتاق را ضدعفونی می‌کنند، وسائلی وجود دارند که می‌توانند پزشکان،پرستاران و سایر کارکنان بیمارستان را مطمئن کنند که دست‌های‌شان را هنگام ورود به اتاق بیمار به طور کامل پاک کرده‌اند، مانند اسکن‌کننده‌‌هایی که شمار مواردی استفاده کارمند بیمارستان از دستشویی یا دستگاه توزیع‌کننده مایع پاک‌کننده را تحت نظر می‌گیرند.
در یک بیمارستان برای اطمینان خاطر از اینکه اتاق‌ها به طور کامل پاک شده‌اند، پیش از پاک کردن اتاق پودر فلورسنتی درون آن ریخته می‌شود، و پس از پاک کردن اتاق با چراغ مخصوصی اتاق مورد بررسی قرار می‌گیرد تا مشخص شود که آیا همه این پودر زدوده شده است یا نه. این راهبرد توانست میزان عفونت با سی دیفیسیل را تا 28 درصد کاهش دهد.