از طرفی بضاعت و گستردگی حوزه فرهنگ کشور سبب شده که بهرغم فعالیتهایی که در این حوزه طی دوران پس از انقلاب صورت گرفته، همچنان برخی مطالبات اهالی فرهنگ بیپاسخ مانده و به عموم نیازهایی که در حوزههای مختلف فرهنگی مانند صنعت نشر، مطبوعات، حقوق مؤلفان، آینده اهالی قلم و... مطرح است، توجه آنچنانی نشود. در همین خصوص انتظارات برخی از نویسندگان و صاحبنظران فرهنگی را از رئیسجمهور آینده در حوزه فرهنگ جویا شدیم.
محمدکاظم مزینانی، نویسنده درخصوص انتظارات اهالی قلم از دولت یازدهم در حوزه فرهنگ میگوید: مشکلی که عمیقاً به آن معتقدم و در سطح حاکمیت، تصمیمگیران و تصمیمسازان مملکت وجود دارد درک نابجای فرهنگ و هنر و ادبیات است. وی با اشاره به برخی آسیبهای این حوزه می افزاید: من فکر میکنم اگر ساختاری که در همه جای دنیا جواب داده در حوزه فرهنگ اجرا شود، یعنی بدون آنکه نویسنده جایگاهش تغییر کند - جایگاه مدیریتی و نشستن بر این جایگاه- اگر قدرت به اتحادیهها، شوراها و اصناف واگذار شود، درصورتی که نویسنده بتواند در این عرصه حضور داشته باشد بدون اینکه به خلاقیتش آسیب برسد و حلقه رابط باشد، میتواند نقش اصلی خود را بازی کند، به این صورت فرهنگ بهتر مدیریت خواهد شد. همچنین محمدحسین جعفریان، فعال عرصه فرهنگی، یکی از معضلات مستمر در حوزه فرهنگ را ماندن در شعارهای انتخاباتی عنوان میکند و میگوید: مدیریتهای غلط در سالهای گذشته سبب شده است تا شخصیتهایی که در حوزه فرهنگ انقلاب تلاش میکردند و دغدغه اعتلای آن را داشتند، شیوههای دیگری را در پیش بگیرند.
عدهای چون از مدیریت و شیوه مدیران فرهنگی ناامید شده بودند، به انجام کارهای دیگری روی آوردند و عدهای دیگر نیز بهکار خود ادامه دادند، اما در آثارشان یأس و ناامیدی از بهبود وضعیت موجود دیده میشود. به گفته وی رئیسجمهور آینده باید فرهنگ این سرزمین را از وجود طفیلیهایی که نه براساس ضوابط که بر مبنای روابط بر امور حاکم شدهاند، پاک کند. اما هدایتالله بهبودی از زاویهای دیگر معتقد است: نگاه عمومی ما به فرهنگ جدا از نگاه جا افتاده ما به سیاست و اقتصاد و... نیست. از پایین به بالا مینگریم؛ نگاهی که آمیخته به توقع و انتظار است. ما همواره توقع داریم، افرادی که نامشان وزیر و وکیل است، کسانی که صاحب مقام و قدرت هستند، فکر کنند، کار انجام دهند. ما منتظر آنان هستیم. منتظر حرفها، برنامهها و کارهای آگاهانه آنان هستیم. تا زمانی که در این دایره بسته به سر میبریم، نباید متوقع پیدایش فوقالعادهها بلکه باید منتظر تکرار عادات و روزمرگی باشیم .عرصه فرهنگ، چنین وضعیتی دارد. همچنین محسن پرویز، معاون اسبق فرهنگی وزیر ارشاد با اشاره به مطالبات و انتظارات اهالی فرهنگ از دولت یازدهم میگوید: حوزه فرهنگ مشکلات و مسائل گوناگونی دارد که باید هر چه زودتر به آن توجه کرد و درصدد رفع آن برآمد. مهمترین مشکلی که در این حوزه دیده میشود و با وجود دیرینه بودن به آن توجه نشده، این است که کسانی که در رأس امور فرهنگی هستند، آشنایی چندانی با این حوزه ندارند. معمولاً ما در هر دورهای با این مشکل مواجه بودهایم.
از سوی دیگر مصطفی خرامان، نویسنده کودک و نوجوان، نیز درباره انتظارات خود از دولت جدید کشورمان میگوید: در این سالها طولانی شدن مسیر چاپ کتاب ذهن اهالی قلم را مشغول میکرد. این مسئله در وهله نخست بر ذهن نویسنده تأثیر میگذارد و سبب میشود نویسنده در آثار خود، تا حدودی به سانسور بپردازد. این تأثیرات منفی، در آینده در آثار نویسندگان دیده میشود. نویسنده کتاب «آرزوی سوم» اظهار می کند: از دیدگاه من، بهترین مدل برای چاپ کتاب، نظارت صنفی کارشناسان حوزههای نشر بر کیفیت کتابهاست. در کشورهای خارجی، تشکیلات خصوصی هستند که بر کیفیت کتابها نظارت میکنند و درصورتی که کتابی از کیفیت لازم برخوردار نباشد، با نویسنده کتاب برخورد میکنند یا اجازه فروش گسترده اثر را نمیدهند.
خرامان ادامه می دهد: هماکنون ما نهادهای مختلفی داریم که میتوانند بر این امر نظارت کنند. بهطور مثال، شورای کتاب کودک، انجمن نویسندگان کودک و نوجوان و بسیاری از نهادهای ادبی میتوانند مسئولیت نظارت بر کتابهای حوزه چاپ را بر عهده بگیرند.
نویسنده کتاب «پسری از کلب» میگوید: این نهادها میتوانند کتابها را ارزشگذاری کنند و فروش کتابهای بیکیفیت را از طریق امتیازهای کمی که به آنها میدهند، کاهش دهند. اگر این اتفاق بیفتد، ناشران سعی میکنند کتابهای با کیفیت بالاتر تولید کنند و همین سبب رقابتی شدن بازار کتاب میشود. رقابت در هر زمینهای میتواند به بالا رفتن سطح کیفی آن مجموعه بینجامد.
عرفان نظرآهاری، نویسنده و شاعر کودک و نوجوان نیز درباره انتظارات خود از ریاستجمهوری آینده کشور می گوید: از رئیسجمهور منتخب مردم انتظار دارم فضا را برای رشد و توسعه فرهنگ مناسب کند تا مقوله فرهنگ در همهجا و در میان همه اقشار ریشه بدواند. توسعه فرهنگ میان جوانان و نوجوانان ما که قرار است با امید و تدبیر آینده خود را بسازند از ضرورتهایی است که باید به آنها پرداخته شود. این نویسنده و شاعر کودک و نوجوان می گوید: باید به سلیقههای مختلف توجه شود تا جامعه ایران به سمت همدلی پیش برود. باید باور کنیم، جامعه متکثر که به مسالمت و مدارا در کنار هم زندگی میکنند، بهتر از جامعه تک صدایی است که اندیشه و علاقههای دیگران نادیده گرفته میشود.
فیروز زنوزی جلالی نویسنده کتاب قاعده بازی نیز در مورد خواسته خود از رئیسجمهور دوره یازدهم میگوید: انتظار داریم رئیسجمهوری بعدی شعارها را بهعمل نزدیک سازد. وی خواستار ایجاد صنفی برای اهالی قلم شده و میافزاید: نویسنده برای اینکه دغدغه نوشتن نداشته باشد، باید حمایت مادی و معنوی شود.