آمریکا خود را تک ابرقدرت جهان می‌داند و می‌خواهد همه جهان را زیر سلطه خود داشته باشد.
هر نوع مذاکره بین دو کشور از کشورهای جهان بر اساس عزم و اراده دوطرف، برای نتیجه‌ای معین، بر اصل منافع متقابل و مصالح ملی دو کشور، می‌تواند مثمرثمر باشد و در غیر این‌صورت مذاکره بی‌نتیجه خواهد ماند.
بنابراین مذاکره با آمریکا در صورتی میسر خواهد شد که آمریکا از سلطه‌گری، تحمیل و دخالت در امور ایران، دست بردارد، حقوق تضییع شده ایران را جبران نماید و اعتمادسازی کند که در غیر این‌صورت ایران اسلامی‌نیازی به مذاکره با آمریکا ندارد.
گفت‌وگو بین ایران و آمریکا «موضوع معینی» دارد. موضوع این گفت‌وگو «مسائل عراق» است. در مسائل عراق چه گفت‌وگویی بین ایران و آمریکا می‌تواند شکل پذیرد؟
- ایران در عراق دخالتی ندارد. آمریکا اشغالگر عراق است و در همه امور عراق دخالت دارد.
- آمریکا در عراق مورد تنفر ملت عراق است. لذا سخن آمریکا در ملت عراق نتیجه معکوس می‌دهد. ایران مورد اعتماد و اعتقاد ملت عراق است و نفوذ معنوی و سیاسی در مردم عراق دارد.
- آمریکا 160 هزار نیرو در عراق دارد و همه روزه از مردم عراق می‌کشد و خانه‌ها و مغازه‌های آنان را ویران می‌کند و کشته می‌دهد. ایران در عراق یک نفر نیروی نظامی‌ندارد و ضمن همدردی با ملت عراق می‌کوشد آلام و رنج‌های آنان را علاج کند.
- ایران نیازی به گفت‌وگو با آمریکا درباره عراق ندارد. تنها با انگیزه انسانی و اسلامی‌و برای حل معضل بزرگ منطقه یعنی اشغال عراق و به احترام ملت و دولت عراق، این گفت‌وگو را پذیرفته است.
آمریکا نیاز به این گفت‌وگو دارد، زیرا در مورد عراق با سه بحران روبه‌روست.
1 - بحران داخلی در آمریکا (درگیری دمکرات‌ها و جمهوری‌خواهان و تظاهرات ضدجنگ عراق و مشکلات اقتصادی و اجتماعی و...)
2 - بحران جهانی که جهانیان برای آمریکا درباره عراق اخطار و نارضایتی دارند.
3 - بحران در درون عراق که یکی از عوامل بحران کشته‌های روزافزون آمریکایی است.
در این رابطه علت این‌که آمریکا به‌جای پیام و پیغام و مذاکره شفاهی، حاضر شده یا به‌واقع مجبور شده به‌طور مکتوب از ایران درخواست گفت‌وگو نماید، همین احساس نیاز می‌باشد.
در گفت‌وگو راهبردها و راهکارها از قبل مشخص هستند که مهمترین آنها پایان اشغال عراق است. زیرا تا آمریکا و انگلیس عراق را اشغال نظامی‌کرده‌اند نیروهای ملی عراق با آنها خواهند جنگید و نمی‌توان از ملت عراق خواست که اشغال خاک میهن خود را بپذیرند.
اگر آمریکا از عراق بیرون رود، مانند ویتنام که پس از خروج آمریکا، قتل و کشتار موقوف گردید، عراق نیز آرام خواهد شد.
دولت و ملت عراق خود را اداره خواهند کرد. دولت‌ها و کشورهای همجوار عراق می‌توانند به بازسازی و صلح و امنیت و آرامش در عراق کمک نمایند.