می‌دانیم که اغلب دانش‌آموزان از امتحان دادن می‌ترسند، چنین ترسی تقریباً همگانی است. کمتر کسی می‌تواند بی‌توجه به این امر با خیال راحت در سر جلسه امتحان حاضر شود و حتی کودکانی که از هوش سرشار و حافظه‌ای خوب هم برخوردار باشند به علت ناآشنا بودن و عدم شناخت کافی از چگونگی برگزاری امتحان و تازگی داشتن آن، تقریباً گرفتار نوعی اضطراب هر چند از نوع ضعیفش می‌شوند ولی این‌گونه اضطراب‌ها در همان دقایق اولیه شروع جلسه از بین می‌رود و آرامش جایگزین آن می‌شود.
اعتماد به نفس در جلسه امتحان
1 – یکی از کارهایی که می‌تواند کودکان را در جلسات امتحان یاری دهد این است که توقع دانش‌آموز معقول و طبیعی باشد. توقع بی‌جایی است اگر پدر و مادری اصرار داشته باشند که کودکانشان حتماً با بهترین نمره‌ها جلسات امتحان را ترک کند. این توقع نامعقول بدون شک به روحیه فرزندشان لطمه خواهد زد.
2 – در امتحانات ماهانه، به جای سخت‌گیری بهتر است با کودکان مدارا کنند و ضعف‌های ناچیز آنها را با خوشرویی یادآور شوند و ضمن راهنمایی‌های لازم کاری کنند که کودک عنادورزی نکند.
3 – برای اینکه کودکان و دانش‌آموزان به مقوله‌ای به اسم امتحان دادن عادت کنند بهتر است که امتحانات میان ثلثی به دفعات بیشتری انجام شود.
4 – یکی دیگر از کارهایی که توصیه می‌شود این است که هر چند وقت یکبار مربی یا معلم روی ورقه‌های امتحانی خودش علامت خاصی بگذارد و اسامی بچه‌ها را جدا کند و تصحیح اوراق را به عهده دانش‌آموزان بگذارد. این عمل باعث می‌شود که دانش‌آموز هم خودش آن درس را بهتر بفهمد و هم عملاً حس کند که امتحان گیرنده دشمنش نیست.
قید نکردن اسم دانش‌آموز روی ورقه‌ها بیشتر به این دلیل است که اگر دانش‌آموزی در درسش ضعیف‌تر از دیگران است احساس شرمندگی نکند. معلم باید اوراقی را که این دانش‌آموزان تصحیح کردند به دقت بررسی کند و به بهترین تصحیح کننده پاداش دهد.
5– معلم باید هدف از امتحان را برای بچه‌ها مشخص کند. کودکان و نوجوان باید دقیقاً بدانند که امتحانات فقط برای ثبت و ضبط دانسته‌هایشان صورت می‌گیرد. باید مطمئن شوند که کسی نمی‌خواهد به موقعیت آنها صدمه‌ای بزند.
6 – سخت‌گیری بی‌مورد معلمان در جلسات امتحان باید به نرمش و رافت تبدیل شود.
7 – قبل از شروع امتحانات معلم باید با دانش‌آموزان شور و مشورت کند و نظرات آنها را نیز در مورد مسایل مربوط به تحصیل و مدرسه به دقت بشنود.
8 – لازم است در آزمون‌های پیش از امتحان اصلی تا حدودی از بعضی خطاهای دانش‌آموزان چشم‌پوشی کنند ولی با دقت و هوشیاری در جلسات نزدیک به امتحان اصلی هر چه بیشتر توجه دانش‌آموزان را به رعایت دقت‌نظر معطوف دارند.
9 – منطق و تعلیم و تربیت حکم می‌کند که معلم، شاگرد متقلب را توبیخ کند یا به او اخطار دهد ولی تنبیه بدنی نکند. شاگردان باید مراقب نوشته‌های خود باشند تا دیگران از آنها در جلسات رسمی امتحان کپی‌برداری نکنند. این روش را می‌توان در کلاس‌ها تعمیم داد.
10 – دانش‌آموزانی که امتحان می‌شوند باید سؤالات آسانتر را اول پاسخ بگویند و بعداً به سراغ پاسخ‌های مشکل‌تر بروند.
11 – یکی از مهمترین نکات آموختنی به دانش‌آموزان این است که یاد بگیرند سؤالات مربوطه به آن درس را یکبار بخوانند و سپس شروع به نوشتن جواب‌ها بکند.