به گزارش مهر، "بویان اسلت" دانشجوی مهندسی هوافضای دانشگاه فناوری دلفت می‌گوید هدف از پروژه پاکسازی اقیانوسی وی، استفاده از پنج جریان طبیعی و مدور اقیانوسی در سراسر جهان برای جمع‌آوری زباله‌های پلاستیکی است.
جریان‌های طبیعی اقیانوس‌ها شامل دو جریان در اقیانوس اطلس، دو جریان در اقیانوس آرام و یک جریان در اقیانوس هند است.
آلودگی ناشی از زباله های پلاستیکی در اقیانوس‌ها به میلیون‌ها تن می‌رسد، سالانه میلیون‌ها دلار هزینه بر می‌دارد، صدها هزار جانور دریایی را از بین می‌برد، می‌تواند به شیوع گونه‌های جلبکی و غیرتهاجمی دیگر کمک کند و به عنوان انتقال‌دهنده دیگر آلاینده‌ها مانند PCB و DDT کمک می‌کند.
مفهوم پاکسازی اقیانوسی اسلت از ایستگاه‌های پردازش آب دریا استفاده می‌کند که در بستر دریا تثبیت شده‌اند تا زباله‌های پلاستیکی را همان طور که اقیانوس بر اساس جریان‌های چرخشی خود در اطراف آن می‌گردد جمع‌آوری کند.
در این ایستگاه به جای استفاده از تور، از بازو و سدهای شناور بزرگی استفاده شده که امکان عبور موجودات زنده دریایی و دیگر آیتم‌ها با چگالی مناسب از زیر خود را می‌دهد اما پلاستیک در دام آن اسیر می‌شود.
این مفهوم هنوز باید به مرحله اثبات برسد اما طراحان این سیستم می‌گویند مفهومشان از نظر تئوری کاراست.
از آنجا که این پلتفورم ثابت خواهد بود و از جریان آب برای جمع‌آوری زباله‌ها استفاده می‌کند، می‌تواند در مصرف انرژی بسیار صرفه‌جویی کند. از سوی دیگر این سیستم می‌تواند انرژی مورد نیاز خود را از انرژی خورشیدی یا جریان آب تامین کرده و به طور ایده‌آلی خودکفا باشد.
محققان می‌گویند کم‌مصرف بودن این سیستم از سویی و درآمد حاصل از فروش پلاستیک‌های جمع‌آوری شده از سوی دیگر این پروژه را نه تنها از نظر اقتصادی به‌صرفه می‌کند بلکه درآمدزایی و سودآور نیز خواهد بود.
بر اساس تخمین‌های کنونی، به خاطر کارامدی غیرمنتظره این طرح، سود حاصل از بازیافت پلاستیک می‌تواند به طور چشمگیری هزینه‌های اجرای پروژه را تامین کند.
اسلت و همکارانش هنوز در حال بررسی امکان اجرای این طرح هستند اما اگر مطالعات آنها از نظر علمی اجرای آن را امکان‌پذیر کند، این مفهوم قابلیت آن را دارد که هفت میلیارد و 250 میلیون کیلوگرم زباله‌های پلاستیکی موجود در اقیانوس‌های جهان ظرف پنج سال جمع‌آوری شود.
این پیش‌بینی بر اساس داده‌های شبیه‌سازی جریان سطحی اقیانوس OSCURS صورت گرفته است.