به گزارش هنرآنلاین، هشت سال دفاع مقدس، مبنی بر کارا بودن مفاهیم فرهنگی و ارزشهای اخلاقی بوده است و مکتب اسلام را به عنوان مظهر نو اندیشی در فرآیند تاریخی حرکتهای احیاگر به جهان عرضه کرده است.
تئاتر نیز همانند سایر هنرها در آن دوران نقش خود را ایفا کرده هنرمندان نمایشی چه در پشت جبههها برای تقویت روحیه رزمندهها و چه در شهرها برای بازگرداندن نشاط به جامعه فعال بودند.
صحنههای هشت سال دفاع مقدس شاهد نمونههای بسیاری برای الهام و اقتباس برای صحنههای تئاتر میباشد که امروزه شاید آثار نمایشی بسیاری هستیم که این صحنهها را تداعی میکنند بهروز غریبپور یکی از مدیران فرهنگی آن دوران در گفتگو با هنرآنلاین بیان کرد: تجربه حضور مستقیم در جبهه را نداشتم اما همزمان با آن دوران مدیریت مرکز تئاتر عروسکی بر عهده من بود و در فضای پشت جبهه سعی میکردیم با اجرای آثار نمایشی نشاط را به جامعه به خصوص در میان کودکان که مایوس بودند بازگردانیم.
غریبپور همچنین عنوان کرد: اجرای این آثار تاثیری فوقالعاده در روحیه رزمندهها داشته است، گروههای تئاتری تمام سعی خود را میکردند که امید را در جامعه آن روز رواج دهند.
این مدرس تئاتر گفت: به یاد دارم زمانی که نمایش "بابا بزرگ و تُرب" را اجرا میکردیم اعلام وضعیت خطر شد از پشت صحنه به خانم گوهر خیراندیش که نقش مادر بزرگ را بازی میکرد اشاره کردم که بازی را ادامه دهد و با این ترفند تماشاگران از سالن خارج نشدند در صورتی که با خروج آنها از سالن بر اثر ازدحام جمعیت اتفاق ناخوشایندی رخ میداد.
وی ادامه داد: در تمام مدت جنگ اجرای نمایش را تعطیل نکردیم و تصورمان بر این بود که عاشقانه ایران را حفظ کنیم. فراموش کردن از ویژگیهای بشر است اما فراموش کردن هر اتفاقی در تاریخ کشور خطرات بزرگی را در بر خواهد داشت، نباید آن دوران را از یاد ببریم. اجرای آثار نمایشی با مضمون دفاع مقدس یکی از راههای یادآوری است. اجرای این نمایشها نباید سفارشی باشد و تبدیل به عادت نشود بلکه خلاقیت در آن دیده شود.
غریبپور با اشاره به اینکه آثار مربوط به دفاع مقدس نباید تبلیغی باشند گفت: زمانی اثر مطلوب تولید میشود که به افراد آزادی عمل داده شود در این صورت در این حوزه نمایشنامههایی بی نظیر تولید خواهد شد.