ما می‌توانید هر سؤالی دارید از پروفسور آلیاژ بکنید. تا ایشان فوری و این‌لاین جواب بدهند.
* * *
راستی معرفی نکردیم. این هم آنتی‌هیستامین دستیار پروفسور آلیاژ با ضریب هوشی سی و پنج. البته منفی سی و پنج.
آنتی‌هیستامین:
سؤال بالا را یکی از پدران نوجوان‌ها فرستاده که جیگرش از دست پسرش له و لورده است. او شکوه کرده که من بچه‌ام را اصلاً نمی‌بینم، زیرا چون برای این‌که همیشه پشت کامپیوترش گم گشته است.
بیت:یوسف گم‌گشته بازآید به کنعان غم مخور!
کلید واژه‌ها:
یخچال، نان سنگک، کامپیوتر، قطاب
نکته‌ی آنتی هیستامیناسیون:
در سال یکی مانده به 2000 جمعیت موش‌های جهان از جمعیت انسان‌ها بیش‌تر شد. اگر گفتید چرا؟
راهنمایی یواشکی:
موس‌پد
* * *
پاسخ پروفسور آلیاژ
رایانه در دوران پارینه‌سنگی
بهتر است اول فارسی را پاس بداریم و به کامپیوتر بگوییم رایانه. بشر اولیه وقتی رایانه را اختراع می‌کرد اصلاً نمی‌دانست قرار است با رایانه چه‌کار کند. انسان اولیه وقتی می‌خواست برود شکار، ابتدا توی اینترنت جست‌وجو می‌کرد که مثلاً ماموت شکار کند یا دایناسور مخلخل (خال خالی)؟ با نیزه‌ی زهرآگین شکار کند یا مشت محکمی بر دهانش بکوبد؟ او اهل تحقیق و مطالعه و فلان بود. آن زمان‌ها اینترنت خیلی پرسرعت بود و مثل حالا نبود که برای باز کردن یک عکس ناچار باشی بروی دستشویی و برگردی. یا بروی آشغال‌ها را بگذاری سر کوچه و برگردی.
این بشر اولیه برای انتخاب غار هم از اینترنت استفاده می‌کرد. از غارهای دوخوابه گرفته تا غارهای مجهز به استخر و جکوزی و آشپزخانه‌ی اُپن. تازه، آن زمان‌ها جاهای دیگر خانه هم اُپن بود.
کودکان و نوجوانان اولیه هم از رایانه استفاده‌های مفید می‌کردند. این‌طور نبود که از صبح تا شب بنشینند پای چت و بازی‌های خفن.
رایانه در دوران قبل از معاصر
از آن‌جایی که می‌گویند انرژی از بین نمی‌رود، بلکه تغییر شکل می‌دهد، پس نتیجه می‌گیریم که رایانه‌های عصر پارینه سنگی کلاً نابود نشدند، بلکه به امروز رسیده‌اند.
در دوره‌ای از زندگی بشر همه‌چیز دگرگون شد، ناگهان برق رفت و یخچال‌های غول‌پیکر آب شدند و سه پنجم کره‌ی زمین را آب گرفت. آن هم آبِ یخِ یخچال‌های عظیم در قطب شمال و قطب جنوب و قطب فلان (آبش خیلی یخ بود). آن زمان کره‌ی زمین سه قطب داشت. آثار این قطاب را می‌توان در بخش مرکزی ایران پیدا کرد. اگر به یزد رفتید به هرکس بگویید قطاب شما را کاملاً راهنمایی خواهد کرد.
بله، خلاصه در اثر نابودی یخچال‌ها و آب گرفتگی معابر، تکنولوژی بشری نابود شد و فقط تعدادی از موجودات توانستند نجات پیدا کنند، ولی هیچ‌کس به این فکر نیفتاد که یک رایانه هم همراه خودش بردارد، شاید لازم بشود. این‌جا بود که نسل اول رایانه‌ها منقرض شد.
اخیراً کاوشگران باستان‌شناسی در حوالی میدان ونک حفاری کرده و یک دستگاه رایانه‌ی سنگی مربوط به دوران پارینه‌سنگی پیدا کرده‌اند و چون از آن چیزی نفهمیدند، آن را خرد و خاکشیر کرده و برای تنور نانوایی استفاده کرده‌اند.
رایانه در دوران معاصر
همه‌چیز از صفر و یک شروع شد (آهای دانش‌آموزان علاقه‌مند به نمره‌های صفر و یک و ناپلئونی، صفر و یک همچین بد بد هم نیست. می‌تواند مبدأ خوبی برای اختراعات بشری باشد.) و بدین‌گونه رایانه متولد شد. به همین سادگی. می‌گویند یک روز آقایی رفت میدان ونک نان سنگک خرید. یادش رفت همان‌جا سنگ‌هایش را وابکند. وقتی داشت نان را می‌جوید، متوجه سنگی زیر دندانش شد. ولی تا آمد سنگ را بیرون بیاورد همسرش زد پس گردنش و گفت: «ذلیل‌مرده، چه‌قدر می‌خوری، برو دنبال کارو پول دربیار!»
آقاهه ناخواسته سنگ را قورتید یا به قول معروف قورت داد. قورت دادن سنگ همان و اختراع رایانه همان. مدتی بعد سنگ در معده‌ی آقاهه رسوب کرد و رسوبات سنگ وارد خونش شد و خون وارد مغزش شد و بوووووم! انفجار اطلاعات!!
کامبیزخان شد مخترع رایانه. حالا فهمیدین؟
لطیفه:
یک بابایی ادعا می‌کرد که من متخصص رایانه هستم و خیلی وارد هستم و فلانم و فلان.
بهش گفتند روشنش کن ببینم چند مرده حلاجی.
سرش را پایین انداخت و گفت: «گفتم واردم، دیگه نه تا این حد!»
آنتی‌هیستامین:
امیدواریم از جواب پروفسور آلیاژ حال کرده باشید. منتظر سؤال‌های شما خوانندگان کنجکاو و پرهیخته‌ی دوچرخه هستیم.
تصویرگری: پیام برومند