به گزارش لایو ساینس این ماشین فعالیت مغزی بیمار را تحت نظر دارد و به طور خودکار درست مقدار مناسب ماده بیهوشی که بیمار را در حالت اغما نگهدارد، وارد بدن می‌کند- به این ترتیب به گفته پژوهشگران مقدار ماده بیهوشی مورد نیاز کاهش می‌یابد و از احتمال تجویز دوز بیش از حد پیشگیری می‌شود.
پژشکان می‌توانند از این سیستم برای بیدارکردن دوره‌ای بیمار از اغما برای انجام ارزیابی عصبی هم استفاده کنند.
پزشکان در اغمای القاشده داروهای را برای غیرفعال کردن مغز بیمار معمولا برای درمان فشار بالای درون جمجمه یا صرع غیرقابل‌کنترل تجویز می‌کنند. در طول این اغماها که اغلب چندین روز به طول می‌انجامد، فعالیت مغزی بیمار با الکتروانسفالوگرام (نوار مغز) تحت نظارت قرار داد و دوز دقیق لازم ماده بیهوشی به او داده می‌شود.
به گفته پژوهشگران کنترل کردن مقدار ماده بیهوشی داده شده به این بیماران با دست مانند خلبانی کردن هواپیما برای چند روز با کنترل دستی است. برعکس میانجی مغز-ماشین این فرآیند را به صورت خلبان خودکار درمی‌آورد.
پزشکان باید مقدار ماده کافی بیهوشی به بیمار بدهند که میزانی از مهار فوران، الگویی از فعالیت مغز که شامل فوران‌های پیام‌های الکتریکی و به دنبال آن آرامش است، را ایجاد کنند تا او را در حال در اغما نگهدارند.
سازندگان این ماشین می‌گویند می‌توان آن را برای سایر انواع بیهوشی هم تطبیق داد. این سیستم می‌تواند جایگزین تجویز دستی داروهای بیهوشی در جراحی‌های طولانی‌مدت و بخش‌های مراقبت ویژه شود که بیماران را در آنها باید روزها در حالت بیهوشی نگهداشت.
با این حال لازم است تحقیقات بیشتری انجام شود تا منافع درمانی این تکنولوژی جدید را ثابت کند.