مادر، در 4 سالگی، فرزندش را برای آموزش قرآن و فراگیری خواندن و نوشتن به مکتب میفرستد و این در زمانی بود که در زمینه تحصیل علوم و معارف دینی بالاتر از سطح روخوانی قرآن هیچ مجال و زمینهای برای حضور زنان نبود؛ بخصوص در سالهای 1280 به بعد که تحصیل علم برای پسران هم آسان و میسر نبود تا چه رسد به دختران.
در 15 سالگی به همسری پسر عمویش درآمد و چنان در کسب علوم دینی از خود جدیت نشان داد که موافقت و مساعدت اطرافیان به ویژه همسر خویش را برای ادامه تحصیلات در علوم دینی به دست آورد و همزمان به فراگیری حکمت و فلسفه مبادرت ورزید. در این زمان او 20 ساله بود.
بانو امین بیشتر علوم را در خانه و نزد علامه آیتالله سیدمحمد علی نجفآبادی و شیخ مرتضی مظاهری فرا گرفت. پس از آن که صرف، نحو، بلاغت، تفسیر، حدیث، فقه، اصول و فلسفه را آموخت، به مطالعات خود در سطوح عالیه ادامه داد تا به درجه اجتهاد رسید.او با وجود مشکلات متعددی که در فضای حاکم آن ایام برای زنان در امر تحصیل وجود داشت، طلبگی و تحصیل خود را در سطوح عالیه نیز ادامه میدهد تا اینکه در 40 سالگی مرتبت و تسلط علمی ایشان مورد تأیید علما و مراجع تقلید وقت قرار میگیرد.
بانو امین برای مصونیت از تعرض آلودگی جو بیحجابی پهلوی، همه این دروس را در خانه تعلیم میگیرد تا اینکه تحصیل و تحقیق ایشان در سن چهل سالگی به حدی میرسد که بعضی از علما و مراجع تقلید ،به ایشان اجازه اجتهاد و استنباط احکام شرع میدهند. این گونه بود که سیده نصرت امین مجتهد، توسط تعدادی از آیات عظام و مراجع زمان خود به اخذ درجه اجتهاد و روایت نایل شد که برخی از آنان عبارتند از: آیتالله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، آیتالله العظمی آقا سیدمحمد کاظم شیرازی، آیتالله ابراهیم حسینی شیرازی اصطهباناتی، آیتالله شیخ محمدرضا نجفی اصفهانی، حاج شیخ مرتضی مظاهری نجفی اصفهانی.
مقام علمی و معنوی او از اجازه روایت آیتالله شیخ محمدرضا نجفی استنباط میشود: «به این سیده دانشمند و شریف، گوهر گران قدر مستور، گل سرسبد باغ فرزندان زهرای اطهر، بانوی فرزانه، حکیم و عارف کامل... اجازه دادم که روایت کند از من، هر چه را که روایتش برای من صحیح است از کتب تفسیر و ادعیه و حدیث و فقه.»
آیتالله العظمی سید شهاب الدین مرعشی نجفی، از خانم امین، درخواست اجازه روایت کرد و ایشان در قسمتی از این اجازه نامه که به تاریخ اول محرمالحرام ۱۳۵۸ ه.ق جهت آیتالله مرعشی نوشته، چنین آورده است: «پس از استخاره به ایشان اجازه دادم که روایت کند از من هر چه را که روایتش برای من صحیح است از کتب تفسیر و ادعیه و حدیث و فقه و غیره، اینها که از تالیفات شیعه، آنچه اصحاب، از غیر شیعه روایت کردهاند، به جمیع طرقی که معلوم و در خود مضبوط است.»
آثار
1 - تفسیر قرآن مجید به نام «مخزن العرفان» در۱۵ جلد.
2 - «نفحات الرحمانیه»، به زبان عربی مشتمل بر ۹۶ عنوان.
3 - «سیر و سلوک» .
4 - «معاد» یا آخرین سیر بشر.
5 - روش خوشبختی و توصیه به خواهران دینی و ایمانی.
6 - «اربعینهاشمیه» به زبان عربی مشتمل بر مسایل و احکام.
7 - «جامع الشتات» به زبان عربی مشتمل بر مسایل و احکام.
8 - «اخلاق»
9 - «مخزن اللئالی» که در فضایل حضرت علی (ع) است.
این دانشمند شیعی، که نسبت ایشان با سی واسطه به امیرالمؤمنین(ع) میرسد، در 23 خرداد 1362 ه.ش برابر با آخر شعبان 1403 ق در 97 سالگی در اصفهان بدرود حیات گفت و در تخت فولاد به خاک سپرده شد.