ماه رجب بستری برای‌ماه شعبان است و شعبان بستری برای‌ماه رمضان. به‌خصوص شب جمعه اول‌ماه رجب لیله الرغائب که ویژگی‌های خاصی دارد.
1- پیغمبر به جابربن عبدالله انصاری گفت: تو اینقدر عمر می‌کنی که امام باقر را می‌بینی. سلام مرا به او برسان. امام باقر بیل دست گرفته بود و اطراف مدینه کار می‌کرد. یک نفر گفت: چقدر پسر پیغمبر برای دنیا حرص می‌زند. در هوای داغ مدینه کشاورزی می‌کند. گفت: آقا، الان اگر عزرائیل بیاید در چه حالی هستی؟ گفت: در بهترین حال. کار عبادت است. باقر از «بقر» یعنی شکافنده، باقرالعلوم یعنی علم را می‌شکافد. امروزی‌ها پژوهش می‌گویند. آخوندها اجتهاد می‌گویند. شما از درون جمادات انرژی هسته‌ای درمی‌آورید، باقرالعلوم یعنی علوم را می‌شکافد و از آن نکته درمی‌آورد.
2- بهره‌گیری امام باقر(ع) از فرصت تغییر حکومت. حکومت بنی‌امیه که سرنگون شد، بنی‌عباس روی کار آمد. بنی‌عباس اول کار تظاهر به عشق اهل‌بیت می‌کردند. امام باقر حوزه تشکیل داد. بسیاری از معارف دین از امام صادق و امام باقر به ما رسیده است.
3- رفتار امام باقر(ع) با خانواده. می‌گوید: یک روز مهمان امام باقر شدم دیدم خیلی اتاق شیکی است. فرش و پرده دارد و خیلی لوکس است. امام باقر(ع) دید از نگاه‌هایی که من می‌کنم می‌خواهم بگویم چرا چنین است. گفت: شما فردا هم منزل ما تشریف بیاورید. فردا یک اتاق ساده برد. گفت: آن اتاق برای خانم بود و این اتاق برای خودم.
4- مدارا با خانواده در امور مباح. گاهی خانم یک نظری دارد، آقا هم یک نظر. اول اینکه کوتاه بیایید. دوم اینکه اگر خیلی حرفت را حق می‌دانی، خانم هم خیلی حرفش را حق می‌داند، با هم گفت‌وگو کنید. اگر نشد. به جرّ و بحث نکشید. با قرعه تمامش کنید.
5- دعوت از نوجوانان برای ورود به حوزه‌های علمیه. مردم کره زمین یا تولید می‌کنند یا توزیع یا مصرف. جوانان بیایید طلبه شوید. چرا؟ برای اینکه اگر مطهری شدید، تولید علم می‌کنید. اگر نه مخی برای تولید داشتید نه قلم و زبانی برای توزیع، لااقل یاد می‌گیرید، خودتان عمل می‌کنید.
6- ارزش و آثار کار و تلاش. یک کسی خواست امام باقر را تحقیر کند، گفت: بچه آشپز! فرمود: الحمدلله، آشپزی هنر است. یک‌بار هم معاویه نامه نوشت امیرالمؤمنین را تحقیر کند، فرمود: تو می‌خواهی تحقیر کنی ولی مرا تکریم کردی. این عیبی که بر من گرفتی، عیب نیست. این برای من کمال است.