در اين كتاب نويسنده سراغ خانه هاي مشاهيري چون بديع الزمان فروزانفر، عبدالحسين زرين كوب، سعيد نفيسي، محمد معين، صادق هدايت، سيمين دانشور، نيما يوشيج، احمد شاملو، اخوان ثالث، فروغ فرخزاد، هوشنگ ابتهاج، ملك الشعرا بهار، حسين منزوي، سهراب سپهري، محمد مصدق ، مهرداد اوستا و....رفته است. محله به محله ،كوچه به كوچه و پلاك به پلاك پرسان پرسان رد خانه هاي مشاهير را گرفته و با ساكنان، وراث، همسايه ها، كسبه محل و هم پاتوقي هاي مشاهير به گفتگو نشسته است.
نسرين ظهيري كوشيده با نثري شاعرانه در گزارشهاي ميداني اش مخاطبان را به ميهماني باشكوهي دعوت كند به صرف درك لحظه هاي شاعرانه و خلسه نويسندگان بزرگ و نشستن در محضر خانه هايي كه نت هاي جاودانه در ان ها پا گرفته است. لمس ديوارهايي كه رازهاي سر به مهر تاريخ سياسي ايران را در سينه دارند،مهماني كاشي هاي ابي زنگاري.
در كنار روايت خانه ها نويسنده در مقدمه كتاب به نتايج جالبي از يافته هايش نيز اشاره مي كند"از ميان اين ٤٤ خانه حدود چهل درصدشان ثبت تاريخي شده اند و تا اندازه اي از گزند تخريب روزگار دورند. از بين خانه هاي ثبت شده تاريخي ٢٢ درصد به شكل موزه در امده اند، ٥٨ درصد ميراث داران مشاهير ميراث پدري و همسري را فروخته اند. همچنين از ميان خانه هايي كه ثبت تاريخي نشده اند ٦٥ درصدشان تخريب شده و جز نامي نامفهوم چيزي باقي نمانده است."
احمد مسجد جامعي كه بر اين كتاب مقدمه‌اي نوشته است در مورد كتاب "امديم خانه نبوديد" مي‌گويد."اين مجموعه بر خلاف برخي از اثار و نوشته‌ها كه سر گذشت خانه‌هاي تاريخي تهران را مرور كرده‌اند به جاي پرداختن و معرفي عمارت دوله‌ها و سلطنه‌ها كه معمولا بسيار مجلل و اعياني هستند به معرفي خانه‌هاي اهالي فرهنگ و هنر در تهران پرداخته است. خانه‌هايي كه اعتبارشان را از بزرگان اين مرز و بوم گرفته‌اند و اكنون با جستجوي فراوان بايد ردي از ان‌ها در كوچه و محله‌هاي تهران پيدا كرد"