تصور کنید مجبور باشید یک روز به جز شکلات سیاه (تلخ) هیچ چیز نخورید. بعد از آن کاکائو در نظرتان دوست داشتنی خواهد بود یا يك ماده جهنمی؟
آرون گیلبرت در مقاله‌ای از تجربه‌اش در این زمینه برای ما می‌گوید: به عنوان یک فرد معتاد به مصرف شکلات بارها وسوسه شده‌ام که طی یک روز به جز شکلات سیاه چیز دیگری نخورم.
گذشته از وابستگی شدید آمریکایی‌ها به شکلات و ادعاهای بی‌شمار مربوط به فواید آن در سلامتی و نقش شکلات در قالب چربی خوب در حفظ تعادل یک برنامه‌ی رژیمی، تقابل جنبه‌های مبهم کاکائو و جاذبه‌های پنهان آن برای مصرف‌کنندگان کماکان ادامه دارد.
یک بار در جایی خواندم که مصرف یکباره حدود چهل گرم کاکائو اثرات اعتیادآور برای فرد به‌دنبال خواهد داشت. من این وضعیت را در زمان تحصیل در کالج تجربه کردم و حالا در سی و نه سالگی مصرف تنها ده گرم شکلات چه تأثیری بر من خواهد داشت؟
من هیچ وقت ولع خوردن نداشته و به راحتی کاکائو را جایگزین وعده‌های غذایی خود می‌کردم. از یک طرف این سبک خوردن برای من رؤیایی شیرین بود و از سویی همیشه نگران بودم که مبادا زمانی مجبور به ترک این اشتیاق شورانگیز و اعتیادگونه شوم.
براساس گزارش وزارت کشاورزی ایالات متحده آمریکا، یک آمریکایی فعال به طور متوسط روزانه باید 2400 تا 3000 واحد کالری مصرف کند. یک روز صبح طبق برنامه رأس ساعت 7:30 از خواب برخاستم. به جای خوردن تخم‌مرغ، نان تست و کوفته (بیکن)، صبحانه من متشکل از سه نوع شکلات بود که از نظر میزان کالری با صبحانه عادی برابری می‌کرد: نصف پیمانه شکلات 85درصد، نصف پیمانه شکلات 75درصد و مقداری شکلات 70درصد.
طبق دستور غذایی مخصوص خودم، شکلات را در ظرف مي‌ريختم و مثل یک شام مفصل و باشکوه در حین خواندن روزنامه می‌خوردم. البته با دست؛ چون هیچ آدم سالمی شکلات را با چنگال نمی‌خورد!
نکته جالب توجه این است که آماده کردن صبحانه من، وقتی از من نگرفته و ظرف کثیفی هم از خود به جا نمی‌گذارد. فقط روکش شکلات را مچاله کرده و سطل زباله را هدف بگیرید؛ راحت‌ترین کاری که ممکن است در طول روز برای شما پیش می‌آید.
شکر بدترین دشمن من است و بر انرژی، خلق و حافظه‌ام اثرات منفی می‌گذارد.
منبع: همشهري تندرستي