اما بايد بدانيم كه اين رفتار پسنديده زماني همه‌گير مي‌شود و گسترش مي‌يابد كه جامعه به درك و باور درستي راجع به اين موضوع برسد. در واقع به مردم جامعه بايد داده‌هاي اطلاعاتي صحيح درباره اين قضيه داده شود تا بتوانند در دو راهي بخشش و بي‌تفاوتي تصميم درستي بگيرند. خانواده‌ها بايد بدانند كه اهداي عضو بيماران مرگ مغزي يعني معجزه خداوند. شما مي‌بخشيد عزيزترين چيزي را كه خداوند به شما اعطا كرده و سر تسليم فرود مي‌آوريد در برابر خداوندي كه مشيت الهي‌اش اين است كه يك نفر جان بدهد تا ده‌ها نفر ديگر جان بگيرند و اين همان معجزه پروردگار است. اين اقدام هم تلخ است و هم آرامش‌بخش. تلخ است به اين دليل كه مادرو پدري نمي‌خواهند باور كنند دفتر زندگي فرزندشان در اين دنيا ديگر بسته شده است اما در عين حال صداي شنيدن تپش‌هاي قلب او در كالبد ديگري مي‌تواند آرامش‌بخش باشد و آرامشان كند. واقعيت اين است كه فردي كه دچار مرگ مغزي مي‌شود نه حرف مي‌زند، نه مي‌بيند. به هيچ‌يك از تحريكات خارجي پاسخي نمي‌دهد و بدون استفاده از دستگاه تنفس مصنوعي قادر به نفس كشيدن نيست. در مرگ مغزي، خون‌رساني به مغز متوقف مي‌شود و اكسيژن‌رساني به آن انجام نمي‌شود. مغز تمام كاركرد خود را از دست مي‌دهد و دچار تخريب غيرقابل برگشت مي‌شود. اگرچه پس از مرگ مغزي اعضاي ديگر ازجمله قلب، كبد و كليه‌ها هنوز داراي عملكرد هستند، اما به‌تدريج طي چند روز آينده، از كار خواهند افتاد. به همين سبب بهترين كار اين است كه اعضاي بدن اهدا شود. خانواده سيدعلي حسيني هم با اهداي عضو فرزندشان نشان دادند كه مرگ پايان زندگي فرزندشان نيست.
دكترعباس خدادادي
مسئول واحد مرگ مغزي و فراهم‌آوري اعضاي بيمارستان امام خميني(ره) و پزشك سيدعلي حسيني
تاریخ انتشار: ۱۰ آذر ۱۳۹۴ - ۰۷:۳۹
همشهری دو : اهدای عضو، یک رفتار انسانی و خیرخواهانه است که می‌تواند به بسیاری از انسان‌های دردمند زندگی دوباره‌ای ببخشد.