اين نه اولين بار است كه مسئولان و متوليان سلامت كشور، چنين هشدارهايي را درباره نان داده‌اند و قطعا ،نه آخرين بار، چرا كه روايت تلخ آن است كه جوهرقند و جوش شيرين سال‌هاست كه در قوت غالب ايراني‌ها، جاخوش كرده و به سلامت و كيفيت نان، اين بركت خوب پروردگار، صدمه زده است.
صريح‌تر بگويم، ظاهرا ما ايراني‌ها، سال‌هاست كه به همراه نان كه قوت غالب‌مان است، سم وارد بدن مان مي‌كنيم و كاري هم به عنوان مصرف كننده، از دست مان بر نمي‌آيد مگر گروه اندكي از مردم كه درآمد‌هاي بالايي دارند و مي‌توانند نان‌هاي صنعتي را وارد سبد خانوار كنند.
كارشناسان تغذيه مي‌گويند: جوهر قند يا سديم ديتيونيت يا بلانچيت، پودري سفيدرنگ با تركيب گوگردي و كاربرد صنعتي است كه در صنايع رنگرزي براي از بين بردن رنگ و بازيافت كاغذ باطله و در موارد محدودي براي زيست‌شناسي، زمين‌شناسي و عكاسي استفاده شده و براي سلامت انسان، بسيار مضر است. جوهرقند، تركيبي از اكسيژن، گوگرد و سديم است كه محيط معده را قليايي مي‌كند و مانع جذب املاح مفيد مثل آهن و روي مي‌شود. علاوه بر اين، چون باعث تغيير شرايط هضم و جذب غذا و مواد مغذي در درازمدت مي‌شود، دريافت ريزمغذي‌ها را هم دچار مشكل مي‌كند و از همه بدتر اينكه به طورغيرمستقيم، سبب سرطان‌هاي گوارشي مي‌شود.، سديم ديتيونيت با از بين بردن پرزهاي داخل روده مانع جذب مواد غذايي مفيد هم در بدن مي‌شود.
گفته شده كه جوهر قند، تنظيم انسولين در بدن را هم بهم مي‌زند و باعث ديابت زودرس مي‌شود علاوه بر اين، مانع عملكرد آنتي‌اكسيدان‌ها مي‌شود. آنتي‌اكسيدان‌ها، مواد غذايي مفيدي هستند كه فعاليت راديكال‌هاي آزاد به‌عنوان عناصر سرطان‌زا را در بدن خنثي مي‌كنند و بنابراين در نبودشان، بدن در برابر عوامل سرطان‌زا بي‌دفاع مي‌شود كه همه اينها، احتمال ابتلا به سرطان به‌ويژه سرطان‌هاي دستگاه گوارش را به‌شدت بالا مي‌برد. جوهر قند، حتي مي‌تواند براي خود نانواها هم مشكل ايجاد كند و باعث مشكلات چشمي، تنفسي و بيماري‌هاي تنفسي و پوستي شود.
با اين همه عوارض نامطلوب، برخي از نانوايي‌ها، براي اينكه آرد سريع تر ورآيد و عمل تخميرنان، افزايش يابد و برخي هم براي سفيد شدن رنگ نان، همچنان از جوهرقند، استفاده مي‌كنند.
اما چرا پس از سال ها، هنوز وضعيت نان بهبود نيافته است؟ چراعلي‌رغم هشدارهاي مسئولان، هنوز حتي در قوت غالب ايراني‌ها، امكان تقلب وجود دارد ؟ چرا نظارت‌ها كم است؟ چه وقت نان با كيفيت مرغوب، به دست مردم مي‌رسد؟
سال‌هاست كه ازغني سازی آرد با آهن و اسيد فوليك، حذف جوش شیرین، کاهش مقدارنمک در نان، تغييرشيوه‌هاي پخت نان، ترغيب مردم به مصرف نان‌هاي صنعتي، اختصاص کد شناسه نظارت به نانوایی‌ها، لزوم مصور بودن کیسه‌های آرد نانوایی به نشان غنی‌سازی، تشديد نظارت‌ها و موارد اين چنيني سخن گفته مي‌شود اما درعمل آنچه مشاهده مي‌شود ازبهبود كيفيت نان مصرفي مردم حكايت ندارد و مردم همچنان، چشم انتظارنان باكيفيت بر سر سفره‌هاي خود هستند.
شايد اين بار اين جمله رسول ديناروند كه گفت: استفاده از جوهر قند، خيانت است، تلنگري باشد براي برخي از نانواياني كه با سلامت مردم بازي مي‌كنند و البته بسيار خوب خواهد بودكه اين اظهار نظر، تلنگري هم باشد براي اينكه تمام مسئولان ذي ربط در خصوص كيفيت پخت نان، جدي تر وارد عمل شده و يكبار براي هميشه در اقدامي هماهنگ، مشكلات نان را برطرف كنند.
از آنجا كه اعلام شده هر ایرانی در سال، 160 کیلوگرم و به طور متوسط هر روز 440 گرم نان مصرف مي‌كند، شايسته است براي بهبود نان فكر عاجلي شود.