من هم فرصت را از دست ندادم و رفتم كه خانه‌ی سیار را از نزدیک ببينم و با پیرمرد مهربان و خنده‌رويي که صاحب کلبه بود، صحبت كنم. محمد شافعی، 67 ساله است و در محله‌ی محمدیه‌ي تهران متولد شده است و حالا مي‌تواند در هر محله‌ای که می‌خواهد زندگی كند.
- چه شد كه به اين خانه رسيديد؟
بچه كه بودم، اهل درس و مدرسه نبودم. برای همین از نوجوانی در درشکه‌سازی شروع به كار کردم. بعدها در زمینه‌ی تودوزی خودرو و دوزندگی فعالیت كردم.
تا این‌که بعد از 48 سال کار، بالأخره تصمیم گرفتم رؤیایم را به حقیقت تبدیل کنم. شروع به ساخت کلبه کردم.
در این راه خیلی‌ها سعی کردند جلویم را بگیرند، ولی چیزی که باعث می‌شد دلسرد نشوم، همت و ایمان قلبی‌ام بود.
- با اين كلبه به كجاها مي‌رويد؟
اولین سفرم مشهد بود، اما حالا هر جا بخواهم می‌روم و خانه‌ام در تمام سفرها همراه من است. گاهی برای دیدن خانواده‌ام به خانه مي‌روم، ولی زندگی در کلبه را ترجیح می‌دهم؛ چون مرا از زندگی آپارتمانی رها می‌کند.
بارها خواستند کلبه را به قيمت بالا از من بخرند، ولی هرگز حاضر به فروش این خانه نیستم.
- چه حرفي براي جوانان و نوجوانان داريد؟
سازنده باشید. تا می‌توانید از کم‌ترین و بی‌مصرف‌ترین وسایل و امکاناتی که دارید، استفاده کنید و وسیله‌اي بسازید.
ایران کشوری چهار فصل و زیباست و جوانان ایرانی بسیار باهوش و بااراده هستند. از این ویژگی ها استفاده کنید و به رؤیاهایتان جامه‌ی عمل بپوشانید.
عكس و متن: انديشه نوبختي،17ساله
خبرنگار افتخاري از تهران