ولي در درجه اول، امر احترام را بايد در خانواده نهادينه كرد. لذا عوامل افزايش احترام در خانواده را كه با گذشت زمان صميميت را چاشني زندگي مي‌كند با هم مرور مي‌كنيم.
1- وقار و متانت در برخورد با همسر: انسان اگر، رفتارهايش سنگيني و وقار لازم را داشته باشد و با ديگران برخورد سبك و دور از شأن نداشته باشد، موجب مي‌شود كه هم احترام ديگران را خوب به‌جا آورد و هم احترام و حرمت خودش به خوبي حفظ شود. اين اصل كليدي در فضاي خانه و خانواده نيز برقرار است.
2- توجه به خواسته همسر: بي‌توجهي به خواست همسر و بي‌توجهي به همسر يك نوع بي‌احترامي به‌اوست. اگر آدم بخواهد احترامش بيشتر باشد بايد اين توجه خاص را زياد كند. يعني هم به خواسته‌هاي همسرش توجه لازم را داشته باشد و هم به‌خود همسر توجه كافي داشته باشد.
3- رعايت شئونات همسر: اين بحث در مورد خانم‌ها بيشتر مصداق دارد هر چند آقايان هم بايد اين امر را رعايت بكنند. وقتي خانمي، شوهر مي‌كند، همسرش جايگاهي دارد چه در خانواده و چه در اجتماع. در خانواده، آن جايگاه عبارت است از شأن مديريت و اقتدار مرد كه قرآن از آن تعبير به قوام مي‌كند. در درجه اول شأن و حرمت اين جايگاه بايد حفظ شود.در درجه بعد مرد يك جايگاه اجتماعي دارد كه با سال‌ها حضور اجتماعي آن را كسب كرده است و زن بايد آن را درك كند و اين شأن را به‌رسميت بشناسد. البته شوهر هم بايد رعايت شئونات همسرش را بكند. لطافت و روحيه زنانه زن، براي او شأن و مقام ويژه‌اي در نظام خانواده ايجاد مي‌كند. شوهر وظيفه دارد اين مقام را پاس بدارد.پاسداري از قيموميت مرد از يك طرف و پاسداري از لطافت زن از طرف ديگر باعث حفظ احترام مي‌شود.
4- نگهداري موقعيت همسر در برابر فرزندان: وقتي زن و شوهر صاحب فرزند مي‌شوند حرمت‌گذاري به پدر و مادر بايد به‌صورت ضربدري باشد. اگر يك موقع فرزند نسبت به مادرش، يك رفتار بدي انجام داد، پدربايد متذكر شود. از طرف ديگر اگر فرزند نسبت به پدر رفتار خارج از شأني انجام داد، مادر بايد متذكر باشد. بدين‌ترتيب پدر و مادر در عمل، حرمت‌گذاري نسبت به مقام آنها را به فرزندشان آموزش داده‌اند. اگر مادر جلوي بچه‌ها برخورد ناشايستي با پدر كرد يا پدر برخورد نامناسبي با مادر كرد، عملا اين كار را به بچه‌ها ياد داده‌اند و اين مجوزي براي فرزندان مي‌شود كه آنها هم مي‌توانند نسبت به پدر و مادرشان بي‌احترامي كنند.