برخي از ناهنجاريها حاصل مجموعه‌اي از عوامل هستند كه عبارتند از: ضعف تربيت خانوادگي، تغيير سبك زندگي، فقدان مديريت غريزه‌جنسي مخصوصا در دوران بلوغ، كمرنگ‌شدن معيارهاي اخلاقي و ارزش‌‌هاي ديني، كم‌توجهي به پرورش و تربيت ديني، نگاه تك‌بعدي فقط به آموزش و مهم‌تر از همه هجوم خشونت به جامعه در قالب فيلم‌هاي ماهواره‌اي و بازي‌هاي رايانه‌اي.
در حال حاضر يك فيلم سراسر خشونت به نام «بريكينگ بد» در مغازه‌ها و سوپرمار‌كت‌ها به راحتي به فروش مي‌رسد كه صحنه قتل در آن بسيار مشابه يكي از جناياتي است كه در كشور ما اتفاق افتاده است. عدم‌كنترل و نظارت بر عرضه فيلم‌هاي سينمايي در قالب سي‌دي در مغازه‌ها، فعاليت گروه‌هاي سراسر خشن در شبكه‌هاي اجتماعي و تلفن‌هاي همراه و همچنين بيان عريان بعضي از آسيب‌هاي اجتماعي داخلي و خارجي در جرايد و رسانه‌ها بدون كالبدشكافي و سبب شناسي، باعث پررنگ‌شدن خشونت در جامعه شده است.
پايين بودن سطح نشاط و شادي در اوقات فراغت نوجوانان و جوانان، عدم‌كنترل فيلم‌ها و بازي‌هاي عرضه شده در كشور، بي‌توجهي به ابعاد معنوي تربيت در برخي خانواده‌ها و مدارس كه متأسفانه در اين زمينه ما دچار پركاري فرهنگي بيروني و كم كاري فرهنگي دروني شده‌ايم و در نهايت تغيير سبك زندگي تحت‌تأثير عوامل گفته شده، باعث بروز بسياري از ناهنجاريها در جامعه مي‌‌شود.
از سوي ديگر تابوسازي از آموزش و تربيت جنسي به‌ويژه در دوران بلوغ باعث شده فرزندان ما آموزه‌هاي ضروري و غريزي مورد نياز خود را يا از دوستان و يا از شبكه‌هاي اجتماعي دريافت كنند. بايد مسائل جنسي مطابق با باورهاي ديني و فرهنگي ما به جوانان آموخته شده و زمينه تخليه انرژي‌هاي نهفته آنها فراهم شود. نبايد خانواده‌ها از پاسخ به سؤالات جنسي فرزندانشان طفره بروند و لازم است كه روش‌هاي گوناگون پاسخگويي به اين سؤالات را بيابند.انواع ورز‌ش‌ها و تفريحات رايگان و ارزان همسو با ارائه آموزه‌هاي جنسي مي‌تواند بهترين اهرم‌هاي پيشگيري از فجايع اجتماعي باشد.
در اينجا بايد بر جايگاه ارزشمند خانواده بيش از همه‌‌چيز تأكيد شود. خانواده نسبت به فرزندان خود بايد احساس مسئوليت كند، فقط تهيه لباس و غذا و امكانات تحصيل، رسالت و وظايف والدين را تمام نمي‌كند بلكه پدر بايد با پسران و دختران خود و مادر نيز بايد با فرزندان خود دوست باشد و مسائل ضروري را به آنها منتقل كند.
متأسفانه خانواده‌هاي ما در اكثر مواقع دست روي دست گذاشته و تمام وظايف را به‌عهده جامعه، آموزش و پرورش و دولت گذاشته‌اند درحالي‌كه قرار نيست جامعه تاوان كم‌كاري و غفلت والدين را بدهد. بنابراين هنوز دير نشده بايد بسياري از والدين را با وظايف خود آشنا و حساسيت موضوع را به آنها يادآوري كنيم تا حداقل در دوران فرابلوغ و بلوغ مراقب رفتارهاي جنسي و تربيت جنسي فررندان خود باشند و در انتظار خدمت از سوي مربيان آموزشي نباشند.