به گزارش ایسنا،محمد پناهی گفت: رویشگاه درخت سنجد بدلیل سازگاری آن با محیط‌های مختلف در اغلب نقاط کره زمین از جمله آمریکای شمالی، اروپای شرقی و غربی، آسیای مرکزی و شمالی و ... است.
وی افزود: در قسمت درون سنجد 17 نوع آمینواسید و مقداری پروتئین وجود دارد که هر یک از این آمینواسیدها خواص دارویی بسیار مفیدی دارند؛ بطوری که می‌توان گفت میوه سنجد یک میوه دارویی است.
پناهی خاطرنشان کرد: سنجد دارای سه قسمت برون بر (پوست قهوه‌ای رنگ)، میان‌بر (آردی شکل) و درون بر (هسته چوبی و سفت آن) است که قسمت میان‌بر و درون بر آن دارای ارزش غذایی فراوان است و در قسمت میان‌بر دونوع قند گلوکز و فروکتوز، هفت نوع چربی اشباع شده و اشباع نشده وجود دارد.
مدیر سلامتکده طب سنتی ابن سینا البرز تصریح کرد: به گفته محققان این میوه در طب سنتی به عنوان تانن قابض است و در معالجه بیماری‌های دندان، لثه، اسهال و زخم معده موثر است.
وی گفت: مصرف سنجد برای درمان و جلوگیری از عوارضی مثل زخم روده، سرفه‌های حاد گرم، سردرد و اثر رطوبت نافع است.
پناهی ادامه داد: میوه سنجد گوشت بر استخوان می‌رویاند و انسان را چاق می‌کند، پوست را تقویت کرده و کلیه‌ها را گرم نگه داشته و مانع از تکرر ادرار می‌شود.
وی یادآورشد: در هند از روغن هسته آن لعوق یا شربت غلیظی درست می‌کنند که در التهاب غشاهای مخاطی همراه با ترشح همانند انواع زکام و نیز در موارد عفونت‌های برونش‌ها مصرف می‌شود.
وی با بیان اینکه عصاره سنجد به درمان آرتروز و التهاب مفاصل کمک می‌کند، گفت: آرتروز نوعی بیماری التهابی مفصل است و در 70 درصد افراد بالای 60 سال مشاهده می‌شود.
پناهی در پایان یادآورشد: در مطالعه‌ای 120 بیمار مبتلا به آرتروز زانو با درد متوسط تا شدید به مدت هفت هفته بررسی شده، اثر عصاره سنجد و استامینوفن در تسکین درد این بیماران مورد مقایسه قرار گرفت و نتایج نشان داد که برای کاهش و بهبود درد ناشی از آرتروز عصاره گیاه سنجد موثرتر از داروی مسکن استامینوفن عمل می‌کند.