مصاحبه كاري نخستين برخورد دو طرف با يكديگر است؛ هم كارفرما يا نماينده او ميتواند فرد مصاحبهشونده را محك بزند كه آيا مناسب كار مورد نظر هست يا نه، هم خود فرد ميتواند ارزيابي كند كه اصلا بهكار كردن در اين محل، با اين افراد و با اين اصول علاقهاي دارد؟ آيا اين كار با علاقه و توانمنديهايش مطابقت دارد؟ اما بعضيها مصاحبه كاري را شبيه قرار گرفتن در معرض يك امتحان يا مثل يك مسابقه ميبينند. برخي شروع ميكنند به تهيه رزومهاي خوش آب و رنگ كه خيلي هم مطابق با واقعيت نيست. اين افراد خيال ميكنند از اين پل رد شوند كافي است و بعد همهچيز خودبهخود با مرور زمان درست ميشود. اين در حالي است كه يا مدارك واقعيت را نشان خواهد داد، يا مرور زمان! از سوي ديگر برخي هم با اين ذهنيت وارد مصاحبه ميشوند كه اگر قبول شوند خيلي شانس آوردهاند، براي همين نهتنها تلاشي نميكنند، بلكه خودشان را كمتر از آنچه هستند هم نشان ميدهند. بسياري از موارد را در رزومه خود ذكر نميكنند و در جلسه مصاحبه ساكت و بدون مشاركت ميمانند و ناخواسته اين تصوير را از خود ميسازند كه يا سر در نميآورند در جلسه دارد چه اتفاقي ميافتد يا علاقهاي ندارند و به زور آنجا نشستهاند.
بسيار اهميت دارد كه در مصاحبه روراست باشيد. خودتان باشيد. ادعايي نكنيد كه از عهده آن برنياييد و صداقت شما زير سؤال برود، از طرف ديگر خودتان را دستكم نگيريد. كوچكترين تجربيات و دانستههاي شما، حتي اگر چندان زياد و عميق نباشد، نشان ميدهد كه دستكم تلاشهايي داشتهايد يا به اين زمينه علاقهمند هستيد. خوب است كه سوابق كاري و دانستههاي مرتبط خود را با توضيحي مختصر از سرفصلها و مسئوليتها مطرح كنيد كه هم تصوير واضحي به مصاحبهكننده بدهيد هم پر گويي نكرده باشيد.
مشاركت فعالانه شما در مصاحبه نشان ميدهد كه حداقل خودتان بهخودتان اعتماد داريد! همچنين نشان ميدهد كه وقتي استرس داريد هم ميتوانيد عملكرد خوبي داشته باشيد. بسياري از كارفرمايان در مصاحبه بهدنبال افرادي ميگردند كه توانمنديهاي فكري و رفتاري و شخصيتي بالايي داشته باشند. به باور آنها كه صحيح هم هست، بسياري از مهارتهاي آموختني مثل نرمافزارهاي لازم را ميتوانند در مدت زمان كوتاهي به افراد مناسب بياموزند. در عوض اين توانمنديهاي شخصيتي است كه ميتواند محيط كار را ارتقا دهد، بهكار تيمي افراد ديگر در گروه هم كمك كند، دردسر درست نكند و در مجموع كل گروه را به موفقيت بيشتر نزديك كند.