و به اعتقاد تمامی آنها این مجوز می‌تواند به نابودی تالاب و کویر میقان منتهی شود، معاون محیط‌زیست انسانی سازمان حفاظت محیط‌زیست از موافقت کمیسیون زیربنایی صنعت و محیط‌زیست دولت با اعطای این مجوز خبر داد.
به گزارش ایسنا، دکتر اصیلیان با اشاره به تصمیم‌گیری اخیر درباره مجوز بهره‌برداری از معدن سولفات سدیم در کویر میقان گفت: بر اساس آخرین تصمیمات اتخاذ شده در کمیسیون زیربنایی صنعت و محیط‌زیست دولت شرایط ویژه‌ای برای این امر در نظر گرفته شده است.
وی دراین باره افزود: بر این اساس مطالعه ارزیابی زیست‌محیطی برای این طرح اجباری شده است و عوامل بهره‌برداری مکلف به اعلام فناوری مورد استفاده شدند به شکلی که باید فناوری روز در بهره‌برداری استفاده شود.
در همین حال علیرضا نوربهشت، معاون عمرانی استانداری استان مرکزی نیز با تشریح آخرین وضعیت تصمیم‌گیری دولت در مورد پیشنهاد وزارت صنایع درخصوص صدور مجوز بهره برداری از منابع سولفات سدیم تالاب میقان گفت: بحثی که در کمیته زیربنایی دولت مطرح است به مزایده گذاشتن بهره‌برداری از منابع سولفات سدیم منطقه تالاب میقان است.
وی با بیان اینکه برای تصویب هر طرحی در کمیسیون زیربنایی اصولا نظرات نمایندگان دخیل هم اخذ می‌شود، تصریح کرد: در مرحله اول بلافاصله بعد از طرح چنین موضوعی، استانداری نظرات سازمان منابع طبیعی و محیط‌زیست را به کمیته اعلام کرد.
دکتر محمدباقر صدوق، مدیرکل محیط‌زیست استان مرکزی اعتقاد دیگری دارد.
وی می‌گوید: واگذاری معادن کویر میقان به این تعداد بهره‌بردار، منطقه را دچار بحران و تخریب جدی می‌کند.
وی با تأکید بر این که هرگونه بهره‌برداری جدید از منابع معدنی کویر میقان به معنی نابودی آن است تصریح می کند: طرح افزایش بهره‌برداری از کویر میقان بدون لحاظ مسائل زیست‌محیطی در منطقه مطرح شده است.
در همین حال عباس مظفری، مدیر کل منابع طبیعی استان مرکزی گفت: نباید به کویر و سولفات سدیم آن به دید اقتصادی صرف نگاه کرد.
وی کویر و تالاب میقان را بخشی از منابع طبیعی حساس و مهم کشور عنوان کرد و افزود: از سال 1361 ایستگاه تثبیت شن توسط اداره کل منابع طبیعی در نزدیکی کویر ایجاد و در طول این سال‌ها 18 هزار گونه گیاهی با هدف احیا واصلاح بافت طبیعی منطقه به منظور جلوگیری از پیشروی کویر انجام شده و به هیچ وجه موافق به هم خوردن ترکیب زیست‌محیطی تالاب نیستیم.
مدیر کل منابع طبیعی استان مرکزی با اشاره به تصمیمات جدید اتاق صنایع و معادن در صدور مجوز بهره‌برداری از منابع سولفات سدیم منطقه میقان خاطرنشان کرد: بلافاصله بعد از این اتفاق با موضوع بررسی واگذاری طرح پیشنهادی وزارت صنایع دیدگاه مخالف خود را طی نامه‌ای به استانداری مرکزی برای انعکاس در کمیسیون زیربنایی اعلام کرده‌ایم.
سید محمد حسینی، رئیس سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان مرکزی نیز در این زمینه گفته است: طرح جامع گردشگری کویر و تالاب میقان اراک در دست تهیه است تا به صورت اصولی به این منطقه نگاه شود.
وی با اشاره به اینکه امروز نگاه توسعه گردشگری جهان به سوی اکوتوریسم و گردشگری طبیعی متوجه شده است و کویر میقان هم یکی از مراکز طبیعی گردشگری در جهان محسوب می‌شود افزود: آنچه در جریان واگذاری 100 مجوز بهره‌برداری در این منطقه شاهد هستیم یک فاجعه است که فعالیت آن منجر به قطع بخشی از چرخه جانوری و حیات این منطقه می‌شود.
این گزارش می افزاید: کویر میقان که به وسعت 120 کیلومترمربع در شمال شرقی اراک واقع شده در سال‌های اخیر گسترش زیادی داشته است، ازهمین رو، در بخش‌های شرقی آن اقداماتی در جهت جلوگیری از پیشروی کویر به عمل آمده است، با این حال، از دهه هشتاد با صدور مجوز بهره‌برداری سولفات سدیم استخراج از بخش‌های مرکزی زنگ خطر نابودی این تالاب وکویر به صدا درآمده است.
منطقه مرکزی کویر میقان با 50 هزار هکتار وسعت در 150کیلومترى شمال شرقى شهر اراک واقع است و مساحت دریاچه بین 100 تا 110 کیلومتر مربع متغیر است.
مساحت حوضه آبخیز کویر 480 هکتار است که با بارندگى شش رودخانه فصلى به این کویر وارد مى شود و آخرین حلقه اکولوژیک حوضه آبریز دشت اراک است.
این کویر از 2 منطقه رسوبی و مرکزى تشکیل شده و در مرکز آن دریاچه آب شور واقع است که در حدود 1655 متر از سطح دریا ارتفاع دارد.
محدوده دریاچه، از جهت اقلیمى، زمستان‌هاى معتدل دارد و سالانه پذیراى 12 هزار پرنده مهاجر است. این پرندگان در سفر طولانى خود از نواحى سردسیر شمال به سرزمین‌هاى گرمسیر جنوب ایران، از نیمه دوم آبان تا اول دى ماه به این منطقه مى آیند.
این دریاچه در روزگاران گذشته به نمکزار فراهان مشهور بوده است و آب دریاچه به قدرى شور است که در هر لیتر آن در تابستان 50 گرم، در بهار 38 گرم و در زمستان 28 گرم نمک وجود دارد. با این حال، در کنار تالاب گاوخونى پذیراى پرندگان مهاجرى است که زمستان‌ها به این منطقه کوچ مى کنند. بخش اعظم این کویر را منطقه دشت رسوبى با 38 هزار و 200 هکتار وسعت تشکیل مى دهد و پوشش گیاهى آن در برگیرنده آتریپلکس و درختچه گیاهى قره داغ است.