اگر این فایل تصویری یک دقیقه‌ای را دیده باشید، حتماً یادتان مانده که راوی برروی تصاویر متحرک چنین می‌گوید: «تا به حال به این فکر کردین اگه هرکدوم از مردم کشورمون ایران، روزی فقط یه دونه برنج رو دور بریزن با جمعیت حدود 80 میلیونی، اونم یه وعده در روز، می‌شه 80 میلیون دونه برنج.
هر10 دونه برنج تقريباً يه گرمه و هر 10هزار دونه‌اش تقریباً يه کیلوگرم. پس به عبارتی 80 میلیون دونه می‌شه معادل هشت تن برنج در روز، 240 تن در ماه و2880 تن در سال در ازای دور ریختن یه دونه برنج!
حالا فکرش رو بکنین چند دونه برنج موقع شستن و آبکش‌کردن دور ریخته می‌شه؟ یا چند دونه برنج ته بشقابمون باقی می‌مونه؟ پس بیاییم دونه‌های به رنج به دست اومده رو به راحتی از دست ندیم.»
جالب است بدانيم كه آمارها نشان می‌دهند10درصد ضایعات مواد غذایی در کشور ما، مربوط به برنج است. همان برنجی که برای هرکیلوي آن، تا زمان برداشت، حدود هزار و 700 لیتر آب مصرف می‌شود.
اصلاً آمارها همیشه تکان دهنده‌اند، به‌خصوص آمارهایی که سالیانه و دوره‌ای اعلام می‌شوند. معمولاً در لحظه‌ی اول باعث تعجب ما می‌شوند و بعد خواسته یا ناخواسته زندگی را با همان رویه‌ي قبلی و در جهت بالا‌بردن آمارهای منفی پیش می‌بریم!
برای مثال آخرین آمار فائو (سازمان خار و بار و کشاورزی ملل متحد) که درست پیش از آغاز ماه مبارک رمضان اعلام شد؛ خیلی تکان‌دهنده بود. برآوردهای فائو نشان می‌دهد هر‌سال يك میلیارد و300 ميليون تن غذا در جهان هدر می‌رود که ۳۵میلیون تن از این رقم يا معادل 7/2درصد از آن در ایران دور ریخته می‌شود.
این رقم معادل غذای 15 میلیون نفر است. این اتفاق در عصري رخ مي‌دهد که 800 میلیون نفر در جهان به سوءتغذیه دچارند. طبق گزارش‌های فائو، یک‌سوم از مواد غذایی تولیدشده توسط انسان (بر مبنای محتوای کالریک آن) به هدر می‌رود.
اما کاش می‌شد آماری گرفت تا بدانیم بعد از اعلام این خبر چه‌قدر در دورریختن مواد غذایی صرفه‌جویی شد؟
وقتی در خانه‌ها و رستوران‌ها غذاهای اضافی دور ریخته می‌شود يا وقتی نان‌ها کپک می‌زند، گويي کسی به فکر این آمارها نیست. وقتی در رستوران‌ها و سالن‌ها دیس‌ها و ظرف‌های دست‌نخورده به سطل زباله می‌روند کسی به گرسنه‌ها فکر نمی‌کند و...
بياييد از اين مثال‌ها بگذريم و هر‌كدام به سهم خودمان و سهم خانواده‌مان فکر كنيم. ما چه‌قدر غذا دور ریخته‌ایم؟ خب، الآن ما چه‌كار می‌توانیم بكنيم؟ در واقع یک نوجوان چه‌قدر مي‌تواند در کاهش این آمار مؤثر باشد؟ بله ما می‌توانیم گِرم‌گرم آمار دورریز مواد غذایی را پایین بیاوریم.
یکی از راه‌ها این است که به اندازه‌ای که می‌خوریم غذا بکشیم، چون بخشی از این دورریزها پس‌مانده‌های بشقاب‌ها هستند. می‌توانیم غذای کم‌تری بکشیم و اگر دوباره میل داشتیم بشقاب را پر کنیم.
بخشی از این آمار مربوط به میوه‌هاست و بعدازظهرها وقتی دنبال چیزی برای خوردن می‌گردیم، میوه‌های داخل یخچال را فراموش نکنیم! میوه‌ها خیلی وقت‌ها در جامیوه‌ای فاسد می‌شوند و کپک می‌زنند.
البته يادمان نرود کسانی که آشپزی می‌کنند و کسانی که مواد غذایی می‌خرند هم نقشي جدي در تنظيم مصرف دارند. کنترل خرید و به اندازه پختن، بخش مهمی از این ماجراست که ما می‌توانیم از ديگر اعضای خانواده بخواهيم كه اين نكات را رعايت كنند.