نيمهشب 23خردادماه سال92 چند پسر جوان در خيابان خوش با يكديگر درگير شدند. دقايقي از شروع اين زد و خورد نگذشته بود كه يكي از آنها كه جواني 19ساله به نام بابك بود از ناحيه گردن مجروح شد. شدت خونريزي او به حدي بود كه به بيمارستان منتقل شد اما ساعتي بعد جانش را از دست داد. بهدنبال اين حادثه با گزارش افسرنگهبان كلانتري 111هفتچنار، بازپرس دادسراي امور جنايي در جريان اين قتل قرار گرفت و تحقيقات در اينباره كليد خورد. بررسيهاي اوليه نشان ميداد مقتول با 2برادر درگير شده بود اما در اين بين دوست اين دو برادر به نام خسرو با شيشه نوشابه ضربهاي به مقتول زده است. يكي از شاهدان حادثه در اينباره گفت: 2برادر جوان با بابك درگير شده بودند. آنها از قبل با يكديگر اختلاف داشتند اما در اين بين خسرو به طرفداري از دوستانش وارد دعوا شد و با شيشه نوشابهاي شكسته به مقتول ضربه زد و باعث مرگش شد.
متهم همان شب خودش را به پليس تسليم كرد و گفت كه ناخواسته دست به قتل زده است. او گفت: من نميخواستم بابك را به قتل برسانم. شيشه نوشابه دستم بود و ميخواستم او را بترسانم اما در كشمكشي كه بهوجود آمد شيشه به او برخورد كرد.
متهم در ادامه صحنه جنايت را بازسازي كرد و در نهايت پرونده اتهامياش با صدور كيفرخواست به شعبه 74دادگاه كيفري استان تهران فرستاده شد. در جلسه محاكمه متهم جزئيات جنايت را شرح داد و گفت قتل را با قصد قبلي انجام نداده است؛
با وجود اين قضات دادگاه وي را به قصاص محكوم كردند. وكيل مدافع متهم به رأي دادگاه اعتراض كرد و پرونده به شعبه24 ديوانعالي كشور فرستاده شد. آن زمان مصادف شد با تغيير قانون مجازات اسلامي. براساس ماده91 قانون جديد درصورتي كه فردي كمتر از 18سال و درحاليكه به رشد عقلي نرسيده و حرمت جرمي را كه مرتكب شده نداند و مرتكب قتل شود، قصاص نخواهد شد. درحاليكه متهم زمان وقوع جرم 16سال و 11ماه سن داشت،حكم قصاص در ديوان نقض و پرونده بارديگر به دادگاه فرستاده شد.
در دور دوم از رسيدگي به اين پرونده قضات دادگاه نظر متخصصان پزشكي قانوني را درخصوص رشد عقلي متهم جويا شدند اما پس از تشكيل كميسيون ويژه اعلام شد كه چون چند سال از اين حادثه گذشته است نميتوان در اينباره به درستي نظر داد. با وجود اين متهم بار ديگر پاي ميز محاكمه ايستاد. در اين جلسه كه در شعبه چهارم و به رياست قاضي اصغر عبداللهي برگزار شد مشاور دادگاه اعلام كرد كه متهم حرمت كاري را كه مرتكب شده نميدانسته و در زماني كه در كانون اصلاح و تربيت نگهداري ميشد با مجازات عملش آشنا شده است.
از سويي در كمال عقلي او هنگام وقوع جرم شبههاي وجود دارد. اين اظهارات سرنوشتساز در شرايطي بيان شد كه متهم نيز بارها گفته بود هيچ قصدي براي ارتكاب قتل نداشته و تحقيقات نيز حاكي از آن بود كه او پيش از اين هيچ خصومتي با مقتول نداشته است. بنابر اين هيأت قضايي وارد شور شدند و با پذيرش درخواست اعمال ماده91، به اتفاق آرا متهم را به تحمل 5سال حبس و پرداخت ديه به اولياي دم محكوم كردند. هرچند اين رأي براي بررسي دقيقتر به ديوانعالي كشور فرستاده شد اما قضات شعبه24 ديوان بر آن مهر تأييد زدند تا متهم كه حالا جواني 19ساله است از قصاص نجات يابد.