به گفته خديجه ميرزايي، متخصص تغذيه و رژيم درماني افرادي كه ورزش‌هاي سنگين انجام مي‌دهند يا مبتلا به ديابت نوع يك يا 2 و يا بارداري هستند، در معرض كمبود منيزيم قرار دارند زيرا هرجا كه عملكرد انسولين مختل شود، فرد را در معرض كمبود منيزيم قرار مي‌دهد. به همين دليل توصيه مي‌شود افراد ديابتي حتما منابع منيزيم را در رژيم غذايي‌شان لحاظ كنند.
افرادي كه رژيم‌هاي غذايي سخت مي‌گيرند و در زمان كوتاه كاهش وزن زيادي پيدا مي‌كنند نيز در معرض كمبود منيزيم قرار دارند. وي در پاسخ به اين پرسش كه كمبود منيزيم چگونه بايد جبران شود، گفت: در درجه اول از طريق رژيم غذايي مناسب. اگر رژيم غذايي مناسب نتواند در برطرف كردن كمبود منيزيم مؤثر باشد در آن صورت فرد مي‌تواند با مشورت پزشك از مكمل‌هاي منيزيم استفاده كند كه شامل سبزيجات برگ سبز تيره، لبنيات و مغزهاست. يادآوري مي‌شود پسته و بادام از نظر ميزان منيزيم در يك سطح هستند و فرق چنداني با هم ندارند. افرادي كه به‌علت مشكلات گوارشي، آنتي‌اسيدهاي حاوي منيزيم مصرف مي‌كنند، ميزان منيزيم دريافتي‌شان نسبت به كساني كه اين دارو را دريافت نمي‌كنند، بيشتر است.
اين متخصص گفت: بهتر است اين افراد از منابع حاوي منيزيم كمتر استفاده كنند تا دچار عوارض ناشي از منيزيم نشوند. البته درست است كه مسموميت با مكمل منيزيم كمتر اتفاق مي‌افتد اما مصرف خودسرانه مكمل منيزيم توصيه نمي‌شود زيرا ممكن است عوارض داشته باشد كه البته اسم آن مسموميت نيست.