به گزارش هلثدی پژوهشگران میگویند این امر حتی هنگامی پزشک فکر میکرد بیمار عفونت باکتریایی ندارد، یعنی آنتیبیوتیکها بیتأثیر هستند، صدق میکند.
این بررسی شامل بیش از ۴۰۰ دکتر در بریتانیا میشد. این پژوهشگران دو تجربه را انجام دادند و پزشکان را با سناریوهای متفاوت مواجه کردند که در آنها باید تصمیم میگرفتند آیا آنتیبیوتیک تجویز کنند یا نه. نتایج نشان داد که پزشکان در صورتی که بیماران انتظار زیاد دریافت آنتیبیوتیک را داشته باشند، با احتمال بیشتری این کار را انجام میدهند.
استفاده نامناسب و مفرط از آنتیبیوتیکها با مقاومت باکتریها به آنتیبیوتیک، یک مشکل بهداشتی عمده در سراسر جهان مربوط شده است.
میروسلاو سیروتا، سرپرست این بررسی، گفت: «تلاش زیادی انجام شده است که پزشکان را تشویق کنند هنگام تجویز آنتیبیوتیک راهنماهای بالینی را رعایت کنند. اما این تلاشها به جز چند مورد استثنا ندرتاً عوامل غیر بالینی مانند انتظارات بیمار را در نظر میگیرند.»
سیروتا که از دانشگاه اسکس است، گفت: «قصد ما در این بررسی این نیست که از پزشکان و چگونگی تجویز آنتیبیوتیک به وسیله آنان انتقاد کنیم.»
او گفت: «در عوض، ما میخواهیم به تجویز بیشازاندازه آنتیبیوتیک به عنوان یک مشکل جدی عمومی اشاره کنیم.»
سیروتا افزود که پزشکان و بیماران باید برای حل این مشکل باید همکاری کنند. لازم است انتظارات بیماران درباره تأثیربخشی آنتیبیوتیکها واقعگرا باشد و پزشکان هم لازم است در مواردی که انتظارات بیماران با راهنماهای بالینی متناقض هستند، این انتظارات را مدیریت کنند.