به نوشته Vox مجمع عمومی سازمان ملل تابه‌حال فقط سه بار درباره یک مشکل بهداشتی تشکیل جلسه داده است: برای ویروس ایدز (HIV)، ابولا و بیماری‌های مزمن مانند چاقی و دیابت.
در دسترس قرار گرفتن آنتی‌بیوتیک‌ها که باکتری‌های زیان‌بار برای سلامت را از بین می‌برند، باعث انقلابی در پزشکی شد و به درمان بسیاری از بیماری‌ها کمک کرد. استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در دام‌پروری‌ها نیز توانست مقیاس تولید غذا را افزایش دهد. اما استفاده گسترده از این داروها، مشکل عمده‌ای هم ایجاد کرده است، هر چه استفاده از آن‌ها بیشتر شده است، باکتری‌ها به‌طور گسترده‌تر و سریع‌تری در برابر آن‌ها مقاوم می‌شوند و این داروها بی‌اثر می‌شوند.
در طول دهه گذشته، کشورها، بیمارستان‌ها و حتی شرکت‌های غذایی تلاش‌هایی برای مقابله این مشکل انجام داده‌اند. اما اگر حتی برخی از کشورهای عمده اقداماتی را دراین‌باره انجام دهند، نمی‌تواند به‌تنهایی این مشکل را حل کنند. برای مقابله با این به‌اصطلاح ابرمیکروب‌ها نیاز به یک طرح جهانی وجود دارد. تابه‌حال اقدام چندانی در سطح جهانی برای مقابله با بحران مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ها انجام نشده است و شدت این بحران با تغییرات آب‌وهوایی جهانی مقایسه شده است.
به همین علت است که این اجلاس سازمان ملل برپا می‌شود. کارشناسان بهداشتی این اجلاس را یک نقطه عطف و شروعی بالقوه برای یک اقدام هماهنگ جهانی دراین‌باره می‌شمارند.
مارک مندلسون، کارشناس مقاومت آنتی‌بیوتیکی و استاد بیماری‌های عفونی در دانشگاه کیپ‌تاون می‌گوید: «فکر می‌کنند یک بیدارباش سیاسی دراین‌باره رخ داده است.»
کوین اوترسون از دانشگاه بوستون هم می‌گوید: «آخرین باری که قرار بود سازمان ملل اقدام عمده‌ای درباره مقاومت به داروهای ضدمیکروبی را آغاز کند، در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ بود. انتشار راهبرد جهانی سازمان جهانی بهداشت برای حل این مشکل تحت‌الشعاع حملات تروریستی به نیویورک در آن روز قرار گرفت. از آن هنگام ۱۵ سال طول کشید تا این موضوع دوباره در فهرست کاری جهانی قرار گیرد.»
گرچه آنتی‌بیوتیک‌ها هنوز هر سال جان میلیون‌ها نفر را نجات می‌دهند، اما ما در موارد بسیاری آن‌ها را به‌طور نادرست و در موارد غیرضروری به کار می‌بریم.
درصد افزایش مصرف سرانه آنتی‌بیوتیک در کشورهای جهان در فاصله سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰
هترین تخمین‌ها نشان می‌دهند که نیمی از کل تجویزهای آنتی‌بیوتیک‌ها در آمریکا غیرضروری است. یک بررسی اخیر که در نشریه انجمن پزشکی آمریکا (جاما) منتشر شد، و به‌طور خاص بر روی بخش‌های اورژانس و مطب پزشکان انجام شده بود، نشان داد که ۳۰ درصد موارد تجویز آنتی‌بیوتیک غیرضروری است، یعنی معادل ۴۷ میلیون نسخه در سال. همچنین افزایش فراوانی در شمار موارد استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های خط آخر (در مواردی که سایر آنتی‌بیوتیک‌ها مؤثر نیستند) در بیمارستان‌های آمریکا رخ داده است.
یک بررسی دیگر منتشرشده در جاما نشان داد که پزشکان در ۷۱ درصد بیماران مبتلا به برونشیت که معمولاً ناشی از ویروس‌هاست، آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کنند. پزشکان در این موارد ممکن است ممکن است بدانند که تجویز آنتی‌بیوتیک تأثیری در درمان بیمار نخواهد داشت، اما این داروها را به خواست بیماران نسخه می‌کنند یا گاهی درباره تشخیصشان درباره علت برونشیت مطمئن نیستند و می‌خواهند جانب احتیاط را نگه دارند.
اما موضوع به پزشکی محدود نمی‌شود. اغلب آنتی‌بیوتیک‌ها در دام‌پروری استفاده می‌شوند، برای پرورش حیواناتی مانند مرغ، گاو، خوک، ماهی. برای مثال در آمریکا، بیش از ۷۰ درصد از آنتی‌بیوتیک‌های که در پزشکی انسان‌ها هم به کار می‌روند، برای استفاده در حیوانات فروخته می‌شوند.
دام‌پروران به‌طورمعمول از آنتی‌بیوتیک‌ها به سه شیوه استفاده می‌کنند: برای درمان حیوانات بیمار، برای پیشگیری از عفونت‌ها و برای افزایش وزن حیوانات. بحثی درباره نخستین کاربرد وجود ندارد، اما کارشناسان بهداشت عمومی از دو کاربرد دیگر انتقاد کرده‌اند. آنان استدلال می‌کنند که دام‌پروران به‌طور غیرضروری در مصرف آنتی‌بیوتیک برای پیشگیری از عفونت‌ها و تحریک رشد افراط می‌کنند، درحالی‌که این کار را باید با ارتقای بهداشت و تغذیه مناسب انجام دهند. نگرانی عمده در این مورد این است که این مصرف بیش‌ازحد آنتی‌بیوتیک در دام‌پروری‌ها باکتری‌های مقاومی ایجاد کند که درنهایت انسان‌ها را بیمار کنند.
نظر شما