به گزارش مهر، يک کارشناس ارشد شنوایی شناسی، به تاثیر آلودگی صوتی در بروز کم شنوایی اشاره کرد و گفت: آگاهی ناکافی عموم جامعه و مسئولان از شنوایی شناسی و خدمات و توانمندی های ارزشمند این رشته در حوزه های پیشگیری، تشخیص و توانبخشی یکی از مهمترین چالشهای شنوایی شناسی است که باعث محروم ماندن بیماران و مراجعین از این خدمات شده و مشکلات زیادی را به دنبال خواهد داشت .
مجید حدادی اول ادامه داد: مشکل دیگری که جامعه شنوایی شناسی با آن مواجه هستند عدم حمایت کافی سازمانهای بیمهگر نظیر تامین اجتماعی و خدمات درمانی از خدمات شنوایی شناسی است . بسیاری ازخدمات تخصصی که شنوایی شناسان به بیماران ارائه میدهند نظیر ارزیابی و توانبخشیهای شنوایی و تعادل فاقد کد تعرفه درنظام سلامت هستند و مجموع خدماتی که شنوایی شناسان ارائه میدهند بسیار فراتراز چندین کد محدودی است که در بیمهها وجود دارد.
وي افزود: مورد دیگر پرداخت کمک هزینه خرید سمعک به بیماران است که یا این کمک در مقابل هزینه پرداختی بیمار بسیار اندک بوده و یا وجود دستورالعملها و آئین نامههای پیچیده و بعضا غیرممکن عملا مانع از پرداخت کمک هزینه به بیماران میشود و به نظر میرسد وجود کارگروههایی متشکل از کارشناسان بیمه و شنوایی شناسان میتواند تا حد زیادی در رفع این مشکل موثر باشد.
حدادي، در خصوص نقش شنوایی شناسان در سلامت گوش کودکان گفت: مطالعات متعدد ثابت کرده که وجود کمشنوایی میتواند اثرات سوء زنجیرهواری در روند رشد گفتارو زبان، پیشرفت تحصیلی، فعالیتهای شغلی، ازدواج و...، به وجود آورد.
این کارشناس ارشد شنوایی شناسی ادامه داد: همکاران من نقش محوری را درشناسایی، ارزیابی و مداخله زودهنگام مشکلات شنوایی دارند. شناسایی زود هنگام کم شنوایی و ناشنوایی از طریق غربالگری در زایشگاهها و بیمارستانها و به دنبال آن ارزیابیهای تشخیصی و درصورت نیاز توانبخشی و مداخله زود هنگام باعث شده کودکان دچار مشکل شنوایی بتوانند همانند همسالان طبیعی خود روند رشد گفتار و زبان را طی کرده و در مدارس عادی حضوریافته و از جامعه جدا نشوند.
وی در مورد آمار کلی ناشنوایی و کم شنوایی در استان خراسان نیز خاطرنشان کرد: براساس جمعیت کلی استان برآورد میشود که بیش از ۸۰ هزار نفر در استان به درجات مختلف دچار مشکلات شنوایی باشند که این آمار بالا اهمیت توجه به این افراد و گروههای سرویس دهنده نظیر شنوایی شناسان را مورد تاکید قرار میدهد.
رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی خراسان در ارتباط با تأثیر آلودگی صوتی بر گوش، گفت: بر اساس استانداردها صدای بالای ۸۵ دسی بل میتواند به گوش آسیب برساند و باید اقدامات لازم برای پیشگیری از مشکل شنوایی و محافظت از گوش انجام گیرد چراکه آسیبهای شنوایی ناشی از صدای بلند و آلودگی صوتی میتواند مشکلات دائمی و غیر قابل برگشتی برای فرد به همراه داشته باشد.
حدادی اول گفت: در اثر آلودگی صوتی سلولها وعصب شنوایی دچار آسیب شده و هیچ راه حلی برای رفع آن وجود ندارد تنها راه حل ممکن پیشگیری است و فرد باید تا میتواند کمتر در محیطهای دارای آلودگی صوتی قرار بگیرد.